- Слушај, - додаде тој брзо, се спушти пак и му се внесе дури в лице.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Гледам и јас, - додаде тој, - Со сила убавина нема.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Носите ли актовка кога одите на работа“? додаде тој.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ајде, кажувај“, додаде тој, затоа што Винстон молчеше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Новоговорот е Ангсоц, а Ангсоцот е Новоговор“, додаде тој со некакво мистично задоволство.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А што се однесува до Маказар денес, додаде тој, немој да мислиш дека луѓето не разбираат.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Или може да е, благонадежно додаде тој, само настинка што ѝ навлегла во мускулите.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
„Особено за нас, Албанците“, додаде тој, покривајќи си ја чашата за чај со чинивчето кога мајка му се доближи да му ја дополни.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Сега стоевме кај нејзините нозе.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Постои таков момент кога смртта и животот прогласуваат примирје - додаде тој.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Фабриката за стакло во Скопје, само за тебе да работи, нема да може да постигне, - додаде тој.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Само, - додаде тој потсмешливо - немој после да биде: мамо, тато, овие ме тепаа! Такви лигавења не поднесувам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
", додаде тој, но премолче.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Податоците што овојпат ги соопштува иако се труди да не ги прикаже како крајно сериозна појава, во иднина, додаде тој, а можеби и во некој близок ден, ќе претставуваат основа за многу посериозни приоди кон проблемите и опасностите што ги носи со себе сѐ уште не расветлената појава што во моите проучувања ја именував како наезда на сенките, истакна професорот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И тоа токму по патот по кој избега гроздот, додаде тој.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)