Брат ѝ Митре беше единствениот писмен човек од нејзиниот род, затоа таа секогаш одеше кај него, кога добиваше писмо или требаше да се пишува.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Така, лесно ќе можеме да ги добиваме писмата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Еден ден, по многу денови на исчекување во импровизираното сандаче за пошта здогледа писмо. Ретко добиваше писма.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)