доаѓа (гл.) - ноќе (прил.)

Тие секогаш доаѓаа ноќе да апсат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Да. И овде доаѓа ноќе.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
КРТОТ: Никола Трајков – Кртот, кога умре, се свапири и доаѓаше ноќе да праит триста пакоси.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Трговецот Арон имал сѐ во куќата, од шарени ламби до позлатени лажици. И уште повеќе од тоа: всемог стопан вампир.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но во селото се ширеа разни вести: тè го виделе облечен во женски алишта, преправен во жена, зборувал како жена, и се однесувал како жена; скитал по селата и питал леб да се прехрани; тè го виделе подивен: облечен во кожа од мечка или волк и урликал, напаѓал на сè; тè го виделе каде што доаѓа ноќе дома му, преспивал, земал храна и рано во зорите пак бегал во планината.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Доаѓал ноќе и ги кршел чиниите или ги тркалал тепсиите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа го прави затоа што таа му доаѓа ноќе.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Злото, обично, доаѓа ноќе.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)