Во листата на најчестите придавки заемки ги вброи: азар, готов, од турскиот hazir; азган, разгален, збеснет, бесен, од арапскиот azgin; бајат од персискиот bayat; батал, пуст, напуштен од арапскиот batil; бетер, полош од персискиот beter; бол, изобилен, доста, доволно од турскиот bol; ѓузел, убав, личен од турскиот güzеl; пишман, покаен од персиски рişmаn; саглам, сигурен, верен, предан од турски ѕаğlаm; сербес од персиски serbes; серт, остар, лут (за тутун) од турски sert; тазе, свеж од персиски taze; татли, благ од турски tatli; терсене, чуден, настран од турски tersine; кибар, чист, елегантен, со вкус од арапски kibar; фукара, сиромашен, беден од турски fukara (арапски литературен fikara), баксуз, несреќен од турски bahtsis; динсуз, безверник од турски dinsiz; требиесуз, невоспитан од турски terbiyesuz.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во уличката што го носи името на овој француски скулптор, кој доаѓа веднаш по Роден, во една скромна музејска зграда се сместени најпознатите дела на Бурдел, кој живеел многу скромно, дури сиромашно, што може да се види и од неговата работна соба.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Наградата на слободата не доаѓа веднаш со сите свои дарови.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Си имаше многу мака со заемките придавки, кој по бројноста и фреквенцијата на употребата доаѓаат веднаш по именките.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)