Дури и кога мајка му застануваше пред него и му објаснуваше нешто, Рајнер се загледуваше во некое отсуство, како да гледа во правецот во кој нешто исчезнало и повеќе никогаш нема да се врати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И еве неколку денови доаѓа таа на прозорецот, се прпелка, лази по стаклото, зуи и бара пат да дојде до цвеќето.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
” Се сеќаваше и на шлаканицата што му ја удри кога почна да размислува за смртта, за тоа: како доаѓа таа и зошто мора човекот да умре, да го снема, да исчезне од светот, да не постои.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тој, имено, не ја трпи пасивноста, без разлика од која страна доаѓа таа.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
И никој не знаел од каде доаѓа таа детска меланхолија, никој не знаел што ги предизвикува тие воздишки, и никој не знаел што го врти неговиот поглед настрана.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сака да изгледа најубаво кога му доаѓа таа.”
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)