диши (гл.) - чист (прид.)

Зашто, велеше, Акиноските му пишале дека Видан бил тешко болен, од офтика, и дека требало да диши чист воздух, како нашиов, како овдешниов.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Куќата веќе дишеше чиста, оросена со полеаните цвеќиња чија миризма стигнуваше дури до чардакот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И, после, наша крв е, додаваше чекајќи согланост од соговорникот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)