Гледаше низ стаклото од крчмата и лажеше, дека зад ѕидот на другата страна на улицата зелено дише приказна.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Магла. Но, сепак, ако дишеа приказни зад тие ѕидови, тие беа темни и секојдневни - еднолични војници, еднолични куќи, еднолични луѓе.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)