двои (гл.) - од (предл.)

- Небиднина... ама душава клука... не се двои од телото снеможено...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Одвај отиде на Еко - дефилето, нејќеше да се двои од Иван, па двајцата имаат велосипед и сакаше двајцата да учевствуваат.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Само знам дека, со денови, не се двоеше од светите книги и од книгите за и на Мајка Тереза.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кучето не се двоеше од него и каде одеше тој и тоа одеше по него: по полето и планината.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
А растеше тоа Дуде, самонаречено Горде, како напрчен ластар што се двои од другите, а сепак останува на лозата.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)