По ова, откако Кукулев увидува дека работите не се движат во посакуваната насока кон нивно подобрување и ситуацијата станува прилично усложнета и алармантна – се решава, директно, по судски пат да си ги заштити своите работнички права, без да се обрати до Трудовата инспекција.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Но, овие обиди завршуваат безуспешно – по што кризата на ова претпријатие се продлабочува, а со тоа и агонијата на тамошните вработени чијашто егзистенција, нивна и на членовите на нивните потесни семејства кои ги издржуваат, е доведена во прашање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Многумина од луѓето, секојдневно се измачуваа за да ги одгонетнат тајните на мундологијата, да откријат зошто светот овде се движи во тој правец?
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Не е важно, дали сме спремни за коренити промени, важно е дека ваквите промени мора да се поттурнат напред, да се движиме во тој правец!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Продолжуваше да се движи во кругот на семејството, да ја допишува заедничката хроника на животот и смртта.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се движевме во куќата и во дворот, затворени, немоќни. Без нашите кози.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Авантуризмот го движеше во погрешна насока, додуша, сѐ уште има такви кои мислат дека голтањето туба со темперна боја за да се прибере аплауз од публиката е херојство и невидена храброст.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Зошто е толку слаб успехот во досегашното производство на машините кои ќе гледаат и слушаат, ќе учат и размислуваат, кои самостојно ќе се движат во околината? okno.mk | Margina #15-16 [1995] 43 Moravec во одговорот на тоа прашање предупредува на фаталниот европски презир кон можностите кои произлегуваат од сетилното осознавање.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Зошто има толку проблеми при апликациите на компјутерската логика врз природната околина, во физичкиот свет?
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Се најдов на пристапите на „Александер плац“, зашто сè што се движи во Берлин мора да мине низ овој величествен плоштад.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Разулавената река од коли без застој се движи во колони од по пет и шест реда.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ернст, Европеец, беше навикнал да се движи во светот како во свој свет, суреден, добро познат и доволно осмислен.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Бев навистина изненаден како успеал да го поврзе во една целина, изгледаше како да се движи во сите насоки.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Грот: Си ја видел нашата колекција на Алин? !
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Убеден сум дека секоја уметничка форма што се движи во времето, неопходно мора да биде наративна, да има почеток, средина и крај.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во цврсто поврзаните фрази, линеарното претопување на тонови и вертикалната дисонанција, создаваат единствен спој на лингвистички линии кои се движат во времето една врз друга, како спирала.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Рози се движеше во кујната глупаво нерасположена, а срцето ѝ беше тапо и празно.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тоа во основа е една темна материја, честички на оние душевни сензации што се простираат и движат во огромниот простор помеѓу тагата и очајот; тоа се честички што се јавуваат во улога на невидливи оски околу кои времето на творечката индивидуа ја прави својата голема револуција, постојано кружејќи од детството до денес и од денес до детството.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Партијата на здравиот народен дух е еден огромен хор во кој секој може да крека колку што сака, но под услов да крека и да се движи во брановите должини и фреквенции на крекањето; не може, на пример, некој да мука кога сите крекаат.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Јас ништо не мислам. Се движиме во сферата на претпоставките - рече Даскалов. – Всушност се обидувам да ги изнесам моите размисли во однос на твојата претпоставка што се темели на произволно искажување.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
За разлика од философите, кои живеат од репродуктивната економија на теориските знаци, „литературата полноправно се движи во шума, во светот како во џунгла, низ која мора храбро да се пробива“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Додека ние се повлекуваме сомневајќи се, Енценсбергер елегантно го поентира својот поетски став.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тесната улица, која тогаш беше нашето единствено место за играње фудбал со топка крпеница од партали, е широка и само мерцедеси се движат во колони.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Дури, уште повеќе, како од неофицијални родоначелници на жанрот, од Muddhoney се очекува да го дефинираат смерот во кој grunge сцената ќе се движи во наредниот период.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Управувајќи го коњот да се движи во круг и засолнувајќи се со танчарски движења ту под неговата глава ту зад неговиот врат од левата страна, еднаш со брзи потскокнувања, другпат скоро со коленици до земја, го избегнал и вториот удар.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Раката на некој од нив ги протегнала последен пат прстите и ја ослободила стоплената дршка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сѐ можел да се заколнеш дека од првото исправање на нозе и со неисушена капка мајчинско млеко на усните се вежбал само за една одбрана и за еден ден, за тоа смирување на попладнето исполнето со топлина и со брчење на златни бубачки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа некој друг продолжил несвесно да се движи во пренапнатиот Онисифор Проказник, се исправил во него со извлечен јатаган од крваво месо и пошол со искривено лице да сече и да реве со зборови на одамна умрените први доселеници или староседелци на тоа парче земја.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
За разлика од овие, кај Монсу можат да се најдат и радосни, продуховени и јасни пејсажи од сон, како на пример, прециозниот прекрасен замок од сликата Армидината градина - еден бајковит свет на еротска страст а ла Марино.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се слуша музика од музичката кутија, фантастичната архитектура, преплетот од скулптури, столбови, облаци, се движат во ритмот на мелодијата што ја слуша само уметникот, според некои меланхолично-слатки упатства од кореографијата на сонот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Во зглобовите се вгнездува вкочанетост и длетото одвај се движи во неговата рака.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се множат како мравки и се движат во рој.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Патот до аеродромот е долг и рамен. Се движам во сенките.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Кога Duchamp му објаснува на Cabanne дека на своите слики сакал да ја прикаже интеракцијата меѓу две движења: „најнапред идејата за движење на возот, потоа онаа за тажниот младич што се наоѓа во ходникот и кој се поместува”, и според тоа, дека „имал две паралелни движења што си соодветствуваат”, како да не се присетиме на фактот дека Einstein, 1905, пет или шест години пред ова платно, кога ја објави својата теорија за ограничена релативност, се повика, за да им биде појасен на лаиците, на сликата на „еден воз што се движи со константна брзина v и еден човек што вдолж се движи во едниот од вагоните, т.е. во насока на движењето на возот, со брзина w”.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Прозата на Чинго, според свите интенции, се движи во двата пола на оваа разделба - и во сферата на стварноста и во доменот на фантастичното.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Со елегантен и крајно женствен чекор Вероника се движи во нејзините поетски чевли, колку и да се тие тесни, и за неа, и за сите нас кои се обидуваме во нив да сместиме збор.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Голема депресија го тресе нашиов свет денеска, светов се движи во правец кој се оддалечва од хуманизмот и то ич не е на арно.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Семејството за кое се раскажува се движи во повеќеслоен егзил во XX век на Балканот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Борко се движи во просторијата лево, зад полуотворената стаклена врата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Луѓето ги размрдаа нозете, ги оптегнаа глезните и видоа дека ќе можат да се движат во колона по двајца.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Небото одеднаш доби румени нијанси, луѓето започнаа да се движат во слоу моушн, а над нас одекнаа звуци на патриотска музика кога Лари ми се обрати со глас во којшто надежта сè уште немаше умрено: - И нема да го доживееш.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Ти се движиш во круг по познатите треви а спиралата на времето те влече по нови виделини.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Не знам од која причина но тој ги повтори уште еднаш познатите наоди: дека вратарот изјавил оти преку ноќта портата не ја отварале а и утринава ја нашле заклучана; притоа и објаснувањата што ги добил од дежурниот лекар Јованов се движеле во слична насока.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
4.
Стрвна спирала
Штом премногу претскажуваш
стрвна астрална спирало
милост имај за трпеливите
за лифчињата на душата
врз коишто го истураш штедро
твоето мастило
моровата моќ, индигото
од тебе зависи дописот со небесата
ритамот и римата, или и ти
не можеш ништо
кога густината се ретчи
комплексите малаксуваат
согласјата се упростуваат -
само Отецот сам самцат стихува
сушноста – сушта суштина
суштествено суштествува
всушност, меѓу четири ѕида стисната
слободата ѕирка, се ѕвери
нагоре, а таму (уууууууууууу)
сѐ се движи во обратна насока
гледано одоздола
ааааааааааааааааа:
или времето оди наназад
или човекот е свртен наопаку
опак Закону, злорад Реду
приказание, Име имаш ли?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Кртовица се залепува до него. Се движат во ритамот на тапанот.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Рака под рака, во собата влегуваат ТВ Лицето и народниот претставник. Крвави се.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Сега единствено ноќта се движеше во душите на двајцата луѓе привиени над нивниот осамен оган во дивината; мракот молкум се вовлекуваше во нивните жили и тивко им баботеше во слепоочниците и зглавките од рацете.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Овој филм често се дава во Париз и понекогаш се случува да го гледам и двапати неделно; секој пат си велам себеси: бидејќи го знам на памет, нема да ја следам приказната, ќе го следам возот во филмот... дали возот се движи... какви се рир-проекциите... дали камерата се движи во ентериерот на купето, и секој пат сум обземен од личностите и заплетот така што сè уште не знам како е направен филмот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Од такви трауми човекот откако ќе се соземе се движи во грациозен синхронизиран ритам со светоста на новиот ден.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
На Димитрија му е тешко да се движи во количката.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Секако дека присуството на британските воени мисии на териториите на Албанија и на Грција, кои се движеле во пограничните подрачја со Македонија и биле сведоци на борбите на партизанските единици со Италијанците, Германците и Бугарите, имало влијание да се побара испраќање воени мисии во Македонија во единиците на НОВ и ПОМ, за да можат да се запознаат со сето она што се случувало на територијата на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Успехот на единиците на Црвената армија на Источниот фронт, како и напредувањето на британските и американските единици на сите фронтови во текот на 1943 година го навестуваа поразот на коалицијата која се стремела кон "Новиот поредок".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Чекор в чекор, нога зад нога, виулесто пругоре се движи во мракот долгата колона.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Детството се движи во светот на возрасните како лукаво и смртоносно присуство.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Секој можел да забележи дека голем број новодојдени млади луѓе без определено занимање се движат во градот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Не разбрав. Поим не сум имала дека брат ми се движи во такви друштва. Тоа ми се стори многу опасно.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Немој, бато, те молам! Не прави глупости, оние луѓе крај огнот, не знаеш ти колку страшни изгледаа тие! Можете да настрадате!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)