Но тој сите тие удари ги примаше со некоја селска рамнодушност, со селска упорност: беше жив пример дека селаните имаат посилен организам од сите други, дека имаат подобри нерви, дека во крајна рака, имаат и подобра интелигенција, дека кога им говориш нешто, низ едното уво им влегува, а низ другото им излегува, и дека нивната филозофија трпение- спасение, редовно дава плодови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Смоквата во дворот ниту цути, ниту дава плодови.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Многу пространи земјишта се необработени, или земјата е таква што не дава плод, па не ја користи човечката рака.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се обидувам да си се оправдам – едноставно сум „навлечен“ од нон-стоп гледање американски филмови.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)