ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Зошто би губел време, па уште во вака веќе неудобни околности.

Дури, во еден момент, Сотир Бачо ми рече: „Оди пиши на машина, што губиш време!“

Керадер тоа го зборува како вистина по ѓаволите сакам да речам тој ја уважува таа свиња - дури беше еден од главните педери заборавив како ги викаат таму преку со оние Италијаните после големата војна замисли ги само тие дибеци кога го здогледале како го мота тоа црево долго пет стапки еден ден - само сакал да го извади проклетиот боздоган вели Керадер - па тие помислиле мора да е педерски бог-на-боговите или такво нешто и сакаа да го вработат или како тоа се вика добога е па Морт сфатил дека тоа не е толку бедна работа знаеш подобро отколку со него да вадиш нафта по Арабија или да затнуваш дупки по холандските насипи како што досега правеше таа свиња останува таму некое време и тие момичиња таму во тоа италијанско место го мачкаат со ежова маст и маслиново масло и сите заедно работат како весталки девици го соблекуваат таму на полињата и ги прскаат нивите и го истакнуваат Морт вели дека тој вели тогаш најмногу се приближил до онаа вистинската работа жими сѐ! да умреш од смеење! и тие му носат сѐ некакви остарени тетки и пензионери тој ги распорува како со некаква зачудувачка еутаназија за стари госпоѓи и ги благословува сите нивни ебани раѓања гмечејќи го својот член дури по малку и копајќи од страна на бунарот но ќе се распичка со римокатолиците затоа што не е обрежан па тие сакаат да го млатат но Морт вели не и тие не можат да му пријдат кога го има тој огромен овен па со него изведуваат чудо и му го збрчкуваат стариот стојко со света водичка и му го загреваат семето па тоа ги спржува полињата а еден ден дури запалува некој проклет вулкан и тој мој боже! не губи време стварта да ја префрли преку рамо и оттаму фаќа магла жими сѐ! но сега ко што велам таа ситна лирика е покојна и отпеала и тој се вози горе-долу со лифтот како и сите ние еве сега влегува во тој проклет кафез покрај нас куп гадови што се заебаваме со онаа малечката што управува со тој смртно опасен лифт некако чешајќи го својот набрекнат задник кобојаги случајно и мил боже како само се унервозува и пренемага белки пола од нас се брани пола привлекува играјќи се со тоа зуење на рачкат и летејќи угоре низ тоа зградиште и баш тогаш стариот Керадер жими сѐ тој понекогаш стварно изненадува таа шизната свиња ја мерка нејзината пурпурна сукњичка и што велиш! малечката воопшто не носи гаќички! нешто преубаво батка сакам да кажам слатка праска распукана пред туѓ овоштарник и кутриот стар Морт тој кобојаги малку се клешти малку навредува и за момент ние другите не гледаме во што е работата околу што целата узбуна меѓутоа тогаш таа неверојатна работа одеднаш испаѓа и се ниша токму под неговата брада како ебено божјо око жими мајка а тогаш ете тој голем откачен боздоган и мој батка се грчи тој и кине како проклетата секвоја кога паѓа богаму и го погодува стариот Керадер трас! и тој паѓа право на подот! неговиот најдобар пријател и таа мала бедна момичка таа фрла поглед кон тој невозможен член што кружи наоколу и удира по ѕидовите па таа сосема паѓа во несвест и жими мајка се струполува право врз онаа рачка на лифтот и за секунда батка помислив сите отидовме по ѓаволите 15

Бенвениста ја плати јасновитката иако не знаеше зошто така ја нарекуваат кога нејзе судбината на Рафаил ѝ стана поматна, та излегувајќи на кошавата која Севишниот ја беше пратил за да ги расчисти маглите кренати над устието што тие денови го гушеа Белград, првпат се свести дека залудно губи време во надежи и очекувања и во фантазии што не ѝ допуштија да го види она што вистински го има, синот Јехуда.

Тогаш реши да ме побара мене.  „Слушнав – рече Бенвениста Давидовиќ кога седнав на чистиот миндерлак во нивната скромна куќа со бел вез што не се сипеше, туку спиеше под раката – дека што ти си врзала, човек не одврал, па решив да ја ставам судбината на мојот кутар син, жртвата моја сакана, да ја ставам велам неговата судбина во твоите вешти раце.

Знаете, Желките не си го губат времето во глупави дискурси.

Резултатот треба да биде забава со големо З, бидејќи, според мене - доколку режисерот не забавува, тој само губи време.

Со други зборови, не губете време. 1) Напишете параграф кој ќе се појави во приказна или роман, непосредно “пред” откривањето на лешот.

За да не губиме време. Американецот за ништо не губи време.

Првин се двоумеше дали да губи време со старецот, зашто бикот повеќе ќе се оддалечи од него, или да ги остави работите какви што се, со надеж дека бикот сам ќе се прибере, еден ден ќе потклекне послушно.

Нестрплив што губи време, скокна, не мислејќи на телото и облеката. Јамата беше тесна.

Не губиме време. Макар што врне ситен дожд, го напуштивме хотелот и, поминувајќи покрај црквата Свети Ѓорги, ја фативме насоката што води во југоисточниот дел на Корча.

Не си губи време. Беше, помина. Други се времињата.

Тој не си го губел времето пишувајќи само правилници и систематизации кои ниту нешто можат да поправат ниту пак да систематизираат.

И јас, да не губам време, бргу назад, та...

АНТИЦА: Ај скрши си вратот, не губи време! (се слуша шум и чекори зад вратата) Кој да е, боже сега?

Знаеше оти ќе има време да го стори уште тоа, а после ќе му остане само можноста да бега назад, кон својата пилана, без да губи време.

Павле си ја провлекува раката по студената, мртва цевка и, без да губи време, ја бара рачката на својот нож, прилепнат за десниот колк.

- Фати го јажето и качувај се, само губиме време! - настојуваше Глигор.

А докторот во ординацијата прегледува по двајца одеднаш, а третиот со придружба веќе е влезен, за да не се губи време.

Сега ми судат во некаков дамков мрак во кој луѓето, оние љубопитници што си го губат времето со следење на туѓи судбини, се чувствуваат помали од мравки.

Се сретнавме во Маритма, еден популарен и валкан бар, во кој својата храброст ја покажуваше политичката левица во времето на залезот на франкизмот.

Непрестајно му се појавуваа слики една од друга почудни: ту го гледаше Петрович и му порачуваше да му направи шинел со некакви си стапици за крадци, коишто постојано му се привидуваа под неговиот кревет, и тој постојано ја викаше газдарицата да го извади крадецот дури и од под јорганот; ту прашуваше зошто пред него виси неговата стара риза, кога тој си има нов шинел; ту му се чинеше дека стои пред генералот сослушувајќи го соодветниот прекор, и дека постојано вели: „Извинете, ваше превосходство!“ – најпосле, дури и пцуеше, изговарајќи најстрашни зборови, така што старата газдарица дури и се крстеше, зашто никогаш не беше слушнала од него ништо слично, дотолку повеќе што овие зборови следуваа непосредно по зборот: „ваше превосходство“.

По што ѝ се обрати на газдарицата и ѝ рече: „А вие, мајчице, немојте да си го губите времето попусто, веднаш порачајте му сандак од чам, зашто од даб за него ќе биде прескап“.

Службеникот од полицијата сакаше да знае дали може да добие повеќе податоци за кражбата. Сатурн ја хранеше мачката и, одвај погледнувајќи го, без заобиколување му рече да не губат време, зашто неговата жена побегнала од дома, а тој не знае ниту со кого, ниту каде.

Сега ми судат во некаков дамков мрак во кој луѓето, оние љубопитници што си го губат времето со следење на туѓи судбини, се чувствуваат помали од мравки.

Ве уверувам со тоа ќе се губи време – со секој миг ќе го имаме се помалку, како нешто драгоцено и само наше, иако ние децата го имаме во изобилие.

Летајќи над ненаселени места, јатото не забележило дека еден жерав, преслаб во споредба со другите, полека заостанува.

Штом знаеш, не губи време. Раскажувај, врати ми го долгот.

Повремено измеќарот оди кај аргатите и им носи вода во стомните за да не доаѓаат тие под сенката и да не се губи време во преидување.

Да не губиме време! инсистираше Камилски.

Замислата колективно да учиме се покажа погрешна. Се губеше време.

— Ами, зошчо да губиш време кога знајш? — му рече на Кретата и го помина во второ одделение.

Затоа Америка постојано оди напред бидејќи не губи време на меѓусебни обвинувања.

Командантот беше упорен: „Да не губиме време во сентименталности, со митралезот, горе, а вие, госпоѓо, или во подрум со децата или барајте друго чаре!“

Сакав, во тие мигови, да ги потсетам сите синови на кои им се живи мајките, да не го губат времето, додека не биде предоцна, како што беше сега за мене, да останат достојни за мајчината љубов.

Да, да, - ме гледаше Грофот - веројатно јас сум виновен.

Нека се снаоѓа со скитањата што ми ги подметна, си бев помислил. – Ми се сторија прилично долги коридорите – додадов. – Уште сум со тој впечаток. – Ах, сакаш да речеш дека непотребно си го губел времето доаѓајки наваму?

Туку, зошто губам време во дрдорења, гледај!“

Само би губел време во говорништва, во празни фалења, за минатите битки, и би го чувал Херакловииот стап од гниеж!

- Наместо да губи време кај тетка Маја, - си помислив, - би можела веќе еднаш да почне да го пишува романот.

Без да губи време, нè наседна околу себе пред огништето и праша: - Ајде. Доста смеење.