гори (гл.) - човек (имн.)

Пред моите очи се вртеше в круг жив пламен, тоа го видов, не зелен каков што можев да го сонувам, туку, ти велам, жив, од куп лелеави и жолтоцрвени знаменца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
На очи ти гори човекот, а не можеш да му помогнеш. Папоти и се топи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Гореше човек и врескаше, паѓаше и стануваше. И пак трчаше кон ветерот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)