гори (гл.) - свеќа (имн.)

Таша можеби има некогаш одамна засадено шеќерчиња или нешто слично?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дедо Васја умре. Дедо Васја лежеше во гробот со вовлечена глава и плеќи, со силно истакнатите јагодици на лицето и со впаднатите очи, клепките како семе од тиквите. Во рацете гореше свеќа.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ги носеа даските и поштарката Лида, која трчаше меѓу куќите како чамец, праша: - Кај кого е ова? - Кај нас.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ковчегот со измиеното и променето тело на Сандри, беше поставен во средината на црквата, а околу него гореа свеќи во рацете на присутните.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Поднаѕрува во другата соба: горат свеќи и мајка му тихо липа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Инаку зошто ќе служела саксијана во која сега гореа свеќите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)