Голем пламен го гори небото и целиот срт го покрива пурпур кој преминува во кадифе, а топката сончева запаѓа зад ридот и со последното болснување, воздивнува и завршува денот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А далеку, зад нив, гори селото нивно, гори небото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)