голтне (гл.) - плунка (имн.)

Бошко си ја оближа устата и ја голтна плунката. При помислата на слатките колачи што ќе му ги купи мајка му устата му се наполни со вода.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тој ја голтна плунката. Другите две го гледаа како се поти.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Го печат на скара, на ќумур. - А не на ражен, како нас? - си ја голтна плунката старецот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Браво, паликари!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- прекина, тешко си ја голтна плунката што му застана во грлото.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Бошко си ја оближа устата и ја голтна плунката.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Погледна пред себе како да му е потребно тоа за да го припреми своето противење, но кога пак го сретна строгиот, беспоговорен поглед на човекот во сина облека, без да рече што било, си ја голтна плунката и без волја застана зад двајцата селани.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)