гледа (гл.) - збунето (прил.)

„И тогаш, на Зајачки Рид ли разговаравте?“, прашав. Таа гледаше збунето во мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Им рече... ја гледаат збунето Гегите неа: лик на природата сама...
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Тој не стигна да ја задржи. Ја гледаше збунето, изненадено.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)