гледа (гл.) - од (предл.)

Дики: Тоа е лага, Курто! Тоа не сум јас!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Курто: Не ме дркај! Чичко Ѓоко те гледал од неговиот стан со двоглед!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во оваа радио станица, во која имаше сѐ на сѐ околу 15-тина вработени – според систематизацијата на работните места тој, барем формално, ја извршуваше функцијата монтажер на звук, иако пропратно беше распределуван и на други работни задачи – првенствено како новинар и водител на снимени емисии, прилози и реклами, како и програма во живо.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Материјалните и просторни услови за работа беа сосем коректни  – иако, гледано од техничко-технолошки аспект, би можело да најдеме и одредени недоследности на опремата со која тогаш располагаше ЈРДП Радио „Велес“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како можел да гледа од високо, како на шаховска табла, да го види распоредот на силите на нештата?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Татко ми не оставаше ниту да гледаме од прозорците кон кејот што водеше кон паркот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Го гледав од скалите овој жолтообразест човек, со брада како мов, и еден нос подаден напред, искривен како кука на ченгел.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Наеднаш сериозниот скочанет лик оживува и почнува да се насмевнува.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Дома, во замолк, тој си признава, но само себе: така, може!  И пак: Ликот на Јомтов Јакоел правниот советник на Еврејската општина гледа од црно-бела слика.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
А тој сето тоа го гледаше од зад завесата и се чудеше.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Оти кажано е: непријателот твој најдобар лекар е на мааните твои, оти подобро ги гледа од пријателот, кој од учтивост или ласкање никогаш отворено нема да ти ги изглаголи!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Додека одев кон своето место, го уловив погледот на Луција: таа насетуваше некаква крупна промена кај мене, оти никогаш порано јас немав задоцнето, ниту пак разговарав со таков циничен, препотентен тон со некој наставник; ме гледаше од ниско, и јас знаев дека меѓу нас е готово, дека мојот циркус е посилен од нејзината Партија; од друга страна, покрај неиздржливата болка дека ја губам, дека поминувам во еден друг свет, дека се реинкарнирам уште при живот, чувствував една неподнослива леснотија на постоењето, една слобода која ме опиваше: јас го имав, наспроти овој дисциплиниран клас, мојот циркус, и мојата Ина, со која за една ноќ бев полбизок одошто со Луција за четири години.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Правилно тркалестото лице на месечината полека раснеше зад покривите; со своите дамки таа ми личеше на безгрижен човек со избричена глава, каков што гледаше од фирмата на продавницата со лотарија.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ја гледаше од сите страни: виде дека е скината.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Го пулиш и тој процепот, така како да е планината скршена? - Го пула, па што? - И тој се гледа од нашето село.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кулата требаше да се гледа од сите страни на светот и да биде украс на царството нивно.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Каква може да биде таа тенденција се гледа од оваа книга.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Најпрвин треба да се каже оти по македонското прашање нема никаква разлика помеѓу погледите на руското општество и народот, од една страна, и владата, од друга, а има само разлика во степенот на интересот за него: општеството и народот многу помалку се интересираат од владата што се гледа од помоштите за Македонците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
После, националниот сепаратизам ќе има место и кај луѓе што гледаат од практично гледиште на работите, без да се занимаваат многу со теоријата за нашата народност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа се гледа од титулите што ги носеа македонските големци и од нивното влијание во империските работи.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Не сум питач, со закана стушено се исклештил Онисифор Мечкојад; забите не му се гледале од густата четина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Јас ќе се здружам со тебе, првпат проговорил Онисифор Мечкојад, можеби навистина првпат по бесењето на селскиот призрак Јаков Иконописец - Една воденица, двајца стопани.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- И јас сум без ѕевгар. Ако сакаш ќе се здружиме.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Ни очите веќе не му се гледале од влакна.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го имаше тој поган поглед и додека се сврте кон масичката и за еден миг го опфати својот нож, чие што сечило проблеснуваше притаено на виделината, а не помисли ништо, ни додека почнаа да го чешкаат јаболкцата од прстите со онаа желба да го допре, да го дофати, тоа тивко живинче, што стоеше веднаш тука, а се чинеше како да е наеднаш многу оддалечено, недофатливо, беше еден ист впечаток како кога гледаш од опачината на двогледот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А поминатата ноќ можеше да биде само онаа нишка, околу која, како во процесот на кристализирањето, се собираше сѐ за тие луѓе, кои тој сега ги гледаше од сите страни и во сите времиња и сега веќе горчливо си се потсмеваше себе си, кога ќе помислеше на својата самота, онака папсан од смеењето и испразнет од неговата експлозија.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ве гледам цело време, и мене така мојов ме гледаше од првиот ден, и сѐ уште ме гледа така“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Сето тоа Лазор го гледа од под веѓи и зашто отпорано знае што има нацртано на внатрешната страна на тутурката, планот на Потковицата, си дума и се надева дека можеби не се собраа за да го ругаат него, дека можеби и овој пат ќе разговараат за тоа за кое од смртта на татко му на Максима наваму секоја година ова време разговараат - за барањето одобрение за ѕидање црква, а годинава за барање одобрени за ѕидање и на општина и на училиште.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Тој возач сега стои над мене и ме гледа како што ме гледаше од своето платно кога дојдов.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Пријателе, вели келнерот гледајќи од висина. - Вие им пречите на гостите.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Го превртува едното око, другото веќе не му се гледа од јачменчето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јон, па, тогаш, многу сакаше, скришум, да ме гледа од пенџере. Така кога перам наведната.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Леба ми врапче подлетарче нѐ гледаше од црешнана, рече гробарот, тргнувајќи кон црешната, ене го, се скри меѓу лисјено, ене го колва мушички, рече, не запирајќи со одењето. ...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тукуречи половина глава не му се гледа од преврската.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
За да гледа колку си сиромав. За да те гледа од повисоко, да те држи на подалеку.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Одам, ја подавам главата од врата, а внатре: џагара-магара. Ништо не се гледа од чадови, од угаски недоугаснати.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Лицето не му се гледа од крв и од прашина. 30
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На ѕидот останува само Свети Аранѓел со мечот во раката. Нѐ гледа од ѕидот и не се помрднува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ништо друго не гледаш од сонцето. Дури ни куќите не се гледаат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сатурн се откажа, но и понатаму на портата од болницата оставаше кутии цигари, без да знае дали Марија воопшто ги добива, сѐ додека не ѝ се покори на суровата реалност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сите беа присутни, освен Марија која, не само што одби да го прими мажот ѝ, туку и не сакаше да го гледа од терасата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И што е вистина: она што се гледа од врвот или она што се случува на улиците на Bronx?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Клучовите на утрешниот ден се во нашите џебови.“ Беа како џинови во задимената кафеана, луѓето, дури и оние најпијаните, кришум ги гледаа од своите маси.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Додека забрзано чекорев назад, одвај гледајќи од натрпаните кутии кои се нишаа во нелинеарни големини и форми, се прашував зошто можев да се сетам добро на сѐ, но не можев да си ја претставам таа стара и потрошена среќа.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Само кога ќе се случеше да ја стави дланката на ќелавото теме, изгледаше како да се сеќава на уништеното лице што го гледаше од огледалото.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Очите не ѝ се гледаат од плачење на таа жена, залче не става в уста.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кога ја гледал од подалеку, му изгледала убава, складна средна дебелина, но кога ќе ја видел одблизу, впечатокот го менувал, се пишманел.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ако гледаме од национални рамништа, не може баш многу да се стори.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
ЗАФИР: Немам верба во Уредот...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ела ти, бре Стојане! Само гледај од секој да скусиш, десетина драма! Чу ли? (Стојан го заменува Зафира).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
„Малку нашите да мрднат напред, непријателот ќе го напушчи селото и јас ќе си отида дома", — си мислеше тој, гледајќи од височината во селото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Забележав јас уште од почетокот дека некој нè дебне... му рече Бонети на Стивенс гледајќи од чардакот што се случува.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
А ѕвездите не гледаа од мракот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
– „Боже! Зер си гледал од некаде, ја ти кажал некој, море синко Силјане,“ му рекла мајка му.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Сите млади коњарки беа дошле во дворот од Силјана за да ја гледаат радоста; сите се радувале и се веселеле; само Силјан штркот стоел на таткова си куќа омаудрен со главата в земи, од голема жал што му дошла, дека ја гледал од сестра си свадбата.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Зајдисонцето ме гледа од твоите очи на твојот лик продолжува да зрачи и в мракот што надоаѓа.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
3. Време, Човек Драма, Сатурне: Јас станувам носечки лик, противник Ти почетна сила, нагон кон целината; Јас тапкам одовде-донде Ти кружиш цикличен, прстенест; Јас им се подбивам на повторувањата Ти повторуваш, ретко но редно демонски син-хроничен, цел; Јас бришам, ишкам епохи, слушаш ли, епохи, ех да можам да летнам Ти гледаш од високо пишуваш и леташ.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Ќе можеш да се сокриеш и да нѐ гледаш од шумата“, рече Мег.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Гледаш од далеку јури локомотива право кон тебе, а ти, да те нема.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Гледавме од горе, ама во мракот освен пламенчињата ништо друго не можевме да забележиме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Замисли како тој, сега здебелен, оќелавен другар сериозно го гледа од другата страна на шалтерот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
„Море каков дедо, каков прадедо, вечно ли ние овде ќе си ги кинеме трбушките да пренесуваме товари”, викаа луѓето и опкршуваа околу куќата и гледаа од кое ќоше да почнат, кој камен првин да го тргнат, од кај да загризат.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Јани се поднамести, се навали и рече: - Вие, како сакате, ама јас по војната ќе си седнам на сонце пред селската таверна, ракиче, салатче денес, утре винце и печено пиленце и ќе си гледам од далеку, од далеку ќе гледам на планињето, ќе си спомнувам за ноќите неспани и тогаш ќе дремам, мајчината, ќе дремам сѐ додека не ги оддремам сите непреспиени ноќи..., а кога ќе се разбудам, тогаш ќе ве гледам вас, будалаците, како кршите и делкате камен, како градите куќи или палати и тебе како одиш не по свој ум...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
А тој кружи. Виси над ридовите и шумите и нови кругови врти, гледа од високото, јавува и снима.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Котевица цело време зачудена ги гледаше од назад.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Васко со неверица влезе во колата и со едната нога надвор, го стартува моторот втренчено гледајќи од зад кренатата хауба на моторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Во детето како што се гледа од гестовите а и од интонацијата на зборовите има премногу гнев кон сѐ околу него, а самиот како да не е свесен поради што.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
До никаде не гледаат од лутина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тогаш небото поцрне, да не се гледа од авиони.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Куќите им се пониски од дрворедите, речиси не се гледаат од високите стебла.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Војникот ме гледа од вратата, ама не знае што зборувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги гледам од под нивните кожни чизми, од под колена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Влегов во едно село што се гледаше од патот и сега таму ќе го чекам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ете, сето тоа и уште многу, уште безброј нешта се гледа од прозорецот.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)