гледа (гл.) - предмет (имн.)

(Ѓ) со склоност кон експеримент, помеѓу другите начини на нанесување боја, „дубеше“ на глава за да ја направи Кожа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
(К) прашува: може ли лицето од гума толку многу да се истегне така да некое огледало може да го одслика во нормални размери? (Л) е филозоф: “-” се разликува од “-”. (Љ) го проучува семејното стебло. (М) не е заинтересиран за работа туку само за игра. (Н) се поттикнува себе и другите да работат повеќе, а не помалку. (Њ) ги уништува делата кои ги завршил. (О) го направи “Критичарот гледа”. (...) Термостатите се врзани за радијаторите, но без никакво дејство, вода до двете голи жици.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
(Е) гледа предмети во поетското меѓусебно проникнување (Куќата на лудакот). (Ж) стои доволно оддалечен за да гледа панорамски (Нуркач).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)