гледа (гл.) - небо (имн.)

Петар ја стави раката околу рамениците на Томаица и молчешкум го гледаа небото, раѓањето на ѕвездите и заминувањето на последните портокалови обриси.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Кога се умори од тоа лудување, се смири на грб замижан од сончевината, од која не го гледаше небото, а потоа, за да не потоне во тоа блаженство, заплива кон длабочината на езерото, сечејќи ги неговите благи бранови.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не го гледаше небото залепено за прозорецот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Со рацете на него го гледаше небото што почнуваше да се вжештува од сонцето.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)