гледа (гл.) - го (зам.)

Се испостави дека едниот од нив беше просто мртовченце, дете од некои тринаесет години.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ани себеси на сцената се покажува како објект следејќи ја типично маскулизираната драматургија на едно порно шоу, но едновремено таа се покажува себе и како субјект коментирајќи ги карактерот или сликата што ги претставува.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој имаше големи клемпави уши и грозоморно, сѐ до ушите, се насмевнуваше гледајќи го старецот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Семиотички гледано таа ја шири дистанцата помеѓу означениот и означителот обрнувајќи внимание токму на расчекорот меѓу нив, разбивајќи ја илузијата дека гледачите она што го гледаат го сметаат за природно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Се собраа на куп, жителите на крај од селото гледајќи го како догорува, а црниот чад се извива угоре како полуден.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Гледајќи го ликот на Петар кој задоволно спиеше предаден на милувањето на сончевите зраци, Трајанка за прв пат виде две светлини споени во една.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во тие мигови, гледајќи го загрижено нејзиното лице, тој беше уверен дека таа презела сѐ за решавање на проблемот што најчесто го измачуваше сето семејство, па сега узреало времето за одлука.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но тогаш, во времето на гладот, кога смртта првпат тропаше на вратите на нашето семејство, гледајќи го татко ми внесен во книгите, таа се плашеше да не се случи како со хромовата руда.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се надвикувавме како врапчињата под грмушката отаде патеката.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Гледај го ти, малечково! Да не се готвиш и филозоф да станеш? Виртуоз и филозоф.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Си џивкаа, се кошкаа, креваа по малку прашинка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- „Гледај го ти него! Една педа, а се прави важен.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Но уште првиот ден кога Мефаил ги собра Полчивци на сретсело за да им ги покаже „лошите“ луѓе што не сакаат да платат, Толе го забележа Андона мегу другите есири и гледајќи го така млад, јак, буен, (а Андон беше и личен скоро како Толета) крвта зовре во него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Трајко ја симна грижата за куќата и Митра од својот грб, гледајќи го Толета како стопански се грижи за сѐ што е потребно.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јас веќе немам збор во селото. Лаже, мате, отио напред.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сиот озеленет, Бојко му се овргали на Трајка и испушти една тешка воздишка, гледајќи го овој расипан христијанин како им служи на Турците за мизерни две лири месечно и зачкрта со забите.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Ќимс'н сен? — извика војникот, но гледајќи го попот на коњот и жената по него си промрмори нешто за себе, во кое време Толе му одговори: — Бенјим папас ефенди, — и не запирајќи го коњот помина крај војниците откои едниот ја изгледа похлепно Митра и му ја покажа на другиот: — Бак, бак, кардаш, ѓузел ѓелин.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во торбите, покрај двете, погачи една две кокошки, еден мазник, потерата најде и две оки тутун, ока шеќер, ока ракија, та дури и ока локум.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Глеј го староно дртало Курлускони. - Педофилиште прве класе.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Потпирајќи се на една голема ластегарка и со завој на главата, под кој му стрчеа перчиња руси коси, тој застана пред војводата Питу Гули и, гледајќи го право в очи, го замоли да го прими во четата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Гледај го ти него, цврст е како Јурук! - се инаетеше Бојан и удираше, удираше, решен да истрае. Тоа „јурук“ му дојде ненадејно.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Зоби, зоби, чедо, - се топеше од милина старецот гледајќи го внукот како блажено ја полни устата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Ќерко, ќерко, гледај го тоа што е пред тебе зашто што сè нема по светов - и поубаво и погрдо.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Мрзоволно се влечев по нив по малку навреден што не ме погледнуваат, застанував полека и гледајќи го широкиот грб на Баждара се губев во нејасни мисли.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сензибилниот слух на поетот сепак регистрира придушен кикот во левиот агол, од каде шепоти брадлестиот: „Гледај го...татино синче...поетот со тенки живци...несреќниот Едипчо...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Можеби ова е некоја нова чума што удира само на добиток. - Сеедно. Ќе печеме месо.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сета крв на заодот била собрана на нејзините млади усни за чија целивка и ѓаволот куц можел да се откаже од горештината на пеколот и да се пеплоса до врвот на опашот доколку таа би го зела в прегратки. Се потпирала со дланки на колковите и се нишала на нозе гледајќи го со накривена глава.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Неочекувано, со чемерна шегобијност но зајакната со калапот на привидната осаменост, го прашала ја сака ли за жена и дали не ќе зажали што не се вратил во своето село.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но Онисифор Проказник, со тага гледајќи го колењето на премаленото и збревтаво животно, заповеда да заземат место на чука од која ќе може да се гледа на сите страни и на која не ќе бидат изненадени со напад. Свенувал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Гледајќи го таков, Неда застанува пред него; како заштита. Дури со третото ѕвонење се слуша гласот на Милка.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Излегуваше последен од колата и пред него сите се потргнаа, правејќи му место и смешкајќи се кон него, а селаните, гледајќи го тој почит, се веднуваа и се оддалечуваа мрморејќи по нешто под мустаќ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Гледај го каков ти е, погледни го само.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тие му објаснија нешто набрзина нему, грабнувајќи по еден сосема кус миг да се поднасмевнат во таа своја разјареност, со една иста така разјарена, но и задоволна насмевка, како по некоја успешна експлозија, која и нив ги исплашила но и ги израдувала најмногу од сѐ, тоа траеше сосема кусо, а после сите се наведнаа и го слушаа, додека тој им зборуваше тивко, споро, но остро, гледајќи го секого од нив со еден светнат, жив поглед, кому ништо не му се прокрадуваше незабележано.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Гледајќи го ликот на Раде, таткото на Ѓорѓе, по само неколку минути дојде до сознание дека човекот е мек како памук, со душа планина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада прво му се обрати на Томо, гледајќи го право во очи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Гласот и гестовите на човекот беа господаречки и сугестивни и прислужникот, гледајќи го вџашено назадечки исчезнуваше во мракот на ходникот. - Мрзливко! - човекот седна до Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Гледај го оној таму до вратата! Се озабил како да е негово сето царство...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Гледајќи го одоздола нагоре, помирливо му рече дека нема време за губење туку да го стори тоа што и другар му веќе го стори.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Патрокле, вели, јас ќе отпатувам за некој ден, ти гледај го дуќанот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Охо, брат мој! - овој го зграпчи и одвај што не го задуши во својата прегратка: - Гледај го ти него, само еден глас и коските под дреата ти останале.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Срам -несрам, си влегов и се извозив до долу заедно со нив, ама ич не им попречив гледајќи го дејствието на 3 огледала поставени на страните и одозгора, како во бесрамна спална соба.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тогаш, тие години, гледајќи го расфрлан на сите страни и неприбран дома, не со злорадост туку со жал за него, некои пуштија глас дека од што се вдал по одобрението, Максим се померил од умот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И затоа сега гледајќи го јадрото, око, тој се растажи, просто некој невидлив товар му падна на плешки.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Не гледај го во очите, ми вели Лазор Ночески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Бабичката, газдарицата на неговиот стан, кога го слушна страшното тропање на вратата, бргу скокнала од постелата и со влечка само на едната нога потрча да ја отвори вратата, придржувајќи ја од срам ношницата на градите; но кога отвори, таа се повлече назадечки, гледајќи го Акакиј Акакиевич онаков каков што беше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Полека чекорејќи, влезе во стајата и љубопитно гледајќи го коњот, го погали по јакиот врат, го повлече за ретката грива и му се наведна над увото.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Којо Пипиле, гледајќи го Богдана како се нервира и лути на кучето кога ќе му лае и скока преку плотот, му рече: „Земи си и ти едно куче... Не седи сам...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Таа шумно грицка и пак гледајќи го, го прашува: „Од болница ли идете? Не? Можеби од затвор?“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Мајка, гледајќи го таков, едвај си ја запираше смеата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сепак, неможно беше човек да остане мирен гледајќи го ѕвонарот. Кутриот човек!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Му одговорив гледајќи го ококоравено: - Пак ќе го гледаат сонцето, Трифун Трифуноски!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Можеби сето тоа беше создадено во еден таков светол миг, ете, во тој миг морничаво на ѕидот го потврдиле своето постоење, својот човечки живот, се „овековечиле“, слично на патникот што тргнал на туѓина, тој по патот на илјада места, - на дрво, на камен, на тенеќен патоказ туку гледате го забележува своето име.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ноќва, силата до изутрина, гледај го, коска и кожа, ќе му се распадне целото телце, ковче по ковче, ќе се срони во него секое ковче, таква е болеста.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Јас најодговорно тврдам дека моите намери се најчесни и најчисти и можам само да Ви ветам дека доколку ја одобрите мојата молба, јас ќе се грижам за Томаица и моето семејство на најдобар можен начин.“ рече Петар, додека срцето силно му чукаше во градите, а тој со сигурен глас сепак успеа да настапи доста убедливо, гледајќи го цело време газда Таки директно и смело во очите.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И сѐ ќе биди добро“ му рече со блага насмевка баба Мара на газда Таки гледајќи го во очите, додека тој остана збунет во лицето и немо ја напушти топлата собичка во која се слушаше пуцкањето на дрвата во ќумбето и тропотот на дождот во прозорецот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Гледај го, работи и за време на паузата за ручек“, рече Парсонс, подбутнувајќи го Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Можеш слободно да го фрлиш, зашто нема да ни треба. Гледај го ова.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Ти се плашиш“, рече О'Брајан гледајќи го в лице, „дека следниот момент нешто ќе се скрши.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кутар паша, си мислеше Марко. Гледај го, и тој роб, за жалење.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Го праша тогаш Мехмед паша, гледајќи го под око ибн Пајкота: „Ако мислиш да си купиш дете од пазарот за робје, дете да ти слугува и да ти мете низ дуќан, јас дозвола давам. Ти си аза, чело на рисјаните. Само речи.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Гости?“ праша измеќарот, гледајќи го загрижениот израз на лицето од игуманијата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Ако некој му го забрани ова право на игуменот“, рече тивко игуменот, гледајќи го под око овој дрзник, „Свети Ѓоргија да му е осветник, разбра?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
13. ПОАРНО ЧОВЕК ДА ПРОСИ, ОДОШТО ДА КРАДЕ - и просеше тој и крадеше, но арно му не е, кога наутро сонцето на небото ќе се здаде гледајќи го жалосен и жално му се смее...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
9. ГЛЕДАЈ ГО НЕ ОГЛАМНИКОТ, АМИ КОЊОТ - штом веќе си џамбаз, трампењето да не ти е криво, знаеш, твојата прескакулица "ОД КОЊОТ НА ТРОЊОТ" сепак за во циркус е, а не и за обичниот живот...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Од кошарката излезе стара жена и писна да тажи, гледајќи го налегнат дедото во дворот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Направи два чекора внатре и падна ничкум, гледајќи го силниот Сулејман кој се запати кон него.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Гледај го Гелета; расти го да порасне, јунак да се стори; земја и вера да брани, за дедо и татко да си одмазди...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Гледај го 'рсланот овде? Момче не му е рамно, — вели дедот Петко, покажувајќи на Илка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Преку зимата му влезе под кожа на отец Арсенија Гледајќи го Сталета, отец Арсенија се гледаше сам себе во своите млади години и му се свиде оваа волја на младото момче да стане како него.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Таа гледај го него, тој неа. дури не станаа обајцата и сами без да знаат зошто.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Гледајќи го својот земски бог погледни малку во бедотијата своја ништожен поданик, нималку вреден жеден за внимание, беспомошен слуга Коленичиш пред тој изрод и крвник во твојата внатрешност сѐ е пусто обезличен дух на обичен смртник со мирис на катран и горчливо чуство
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Тука престанува сѐ. Лежи и гледај го небото, својот знак на бик и не сметај се за измамен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кога ли успеал да ја организира оваа гозба, алал да му е, си дорече секретарот, гледајќи го блажениот и опуштен израз на републичкиот партиски секретар.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Гледајте го само деновиве во нашите кина советскиот филм Сибирска земја, па ќе видите! Меѓутоа, другари, не заборавајте!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Така и Господ, си помислив, трудејќи се и премногу околу најамбициозното создание на својата правдољубивост, Човекот, гледајќи го од височините, ни не претпоставувал, со каква леснотија таа негова творба долу на земјата ги погазува основните начела што тој му ги оставил како своја порака.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А ние таму, во Оровник кога си ги сретнавме нашите, како да престанавме да бидеме војници.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
„Дете си уште, синко, дете“ - си мислеше гледајќи го.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
-Гледај го екранот, Бедмен. Си се одлепил бетер од Мики Хаос!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Смешно е двоглав човек да ви ги задржува главите да не одлетаат!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Жена му, гледајќи го како се вртка без работа, го прекоруваше: - Ангелеее, - викаше таа по него.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И бомби паднаа утредента, на многу места во градот; и болницата ја разурнаа кај Градскиот саат, иако, целиот покрив беше прекриен со голем црвен крст; и добар дел од оние што беа полегнати по креветите и очекуваа помош ги развеа ветрот со големата лопата на смртта; бомбите само касарните ги поштедија, чудо невидено; а тој, мојот маж а твојот татко, гледај го ти него, го лашти зелениот форд; селото гори баба се чешла; го светнува, го дотерува, како божем на свадба ќе го носи, и во понеделникот, на седми април, точно според барањето на известието, се качи во автомобилот и замина кон касарните.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А татко ти, гледај го само тоа, во моментот кога ќе се случеше несреќа, секогаш ќе изјавеше дека веројатно не бил на работното место.“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ете, помина со рамнодушност низ мојата лутина“, си реков.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
АРСО: (Не знае што да прави, станува, гледа кон градот.) Па... ќе ја свршиме, чорбаџи Теодосе.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Вистина, татко ѝ е самарџија, ама што се вели зборот, не гледај го коренчето, гледај го цвеќенцето.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Најпосле го пробија, откорнаа еден камен-два, а потоа полесно почнаа да ја прошируваат дупката и да навлегуваат внатре; кога го пресекоа ѕидот на онаа висина на која удираа, тој се урна, а со него и оној дел од покривот што лежеше на него, откинувајќи се исто онака како што Бандо го виде во сонот; и сега, гледајќи го повторно тоа паѓање, не знаеше дали е ова на јаве или повторно сонува.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Дојди без намера, дојди случајно, дојди без каење, зборовите не ги изговарај, мислите ги знаеме, копнежите се силни, чувствата се исти, угаси го светлото, привлечноста на телата веќе не опи, заведиме, посакајме, зошто сум страст и љубов.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Гледајќи го својот лик во нив се чувствувам живо и знам дека во нив се раѓа цел еден свет.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Тие, пак, го толкуваа плачот на С сосема поинаку: - Глеј го, се лигави зашто не успева да му закачи цицки на снешкото!
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Гледајќи го одзади, неговата нова ќела толку тажно изгледаше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Гледајќи го – птиците и билките ги множеа неговите облици; на поколенија ѕвезди, кружејќи над него, се откажуваа од својот оган и се скаменуваа, Иднината, низ долго искуство, во него ја гледаше својата величествена слика и ѝ пееше на вечноста.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Гледај го телово во кое монисти од твоите прсни допири сплеле набрекнати крвни садови.
„Омајнина“ од Афродита Николова (2010)
ПАРАСКЕВА: Кристина, не зборувај му и не гледај го во очи.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
На здравје... - попскиот син испружи рака, гледајќи го дедо в очи.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Пренебрегнувањето на таквите можности, она што историски гледано го правеше теоријата на преведување, само ја перпетуираше нејзината неадекватност.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
- Чуј – почна светлокосиот, гледајќи го право во очите. – Ќе ти кажам, ама мисли му ако гркнеш некому.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Мече за сето време стоеше настрана, гледајќи го со затаен здив сето ова, одошто на душата му стануваше светло и радосно.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Дојдов по неа во седум и ја одведов до ресторанот „Ми гропа“ кадешто таа педантно го одвојуваше секое делче месо од нејзиното јадење „пат таи“, ја набљудував додека ги пиеше четирите шишиња „синга“ од по три долари литар, а потоа нежно ја погалив нејзината коса која мирисаше на балсам додека таа дремеше гледајќи го „Терминатор“ во киното во шопинг центарот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Испивме по пијалок во „риголета“ пица барот (и две парчиња пица со сирење) и ја испратив дома. Штом се качивме до нејзиниот стан таа ја отвори вратата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го сврте кон мене долгото, елегантно и страдалничко лице на своите пуритански претци и ми ја пружи раката.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Гледајќи го нивниот лет, слушајќи ги нивните песни, ние се чувствуваме убаво.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
- Гледај го Македонецот, - се одѕва некој. - Се фали, - рече друг.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
„Едо, јас не сум создадена за мажење“, му рече Елефтерија, гледајќи го право в очи како во очекување, како да мислеше дека она што таа сега го рече може да го има своето целосно значење само откако ќе чуе што ќе рече Едо. „Ни јас за женење. Драга моја!“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Јас ќе ти бидам внучка, - рече Билјана, гледајќи го со насолзени очи чичкото со лопатата.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Стоевме така, гледајќи го како си оди и молчевме.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)