вљуби (гл.) - во (предл.)

Кога дојде да ме посети во Воената болница во Скопје (ме оперираа од слепо црево) старата госпоѓа што лежеше во креветот до мојот штом го виде се вљуби во него!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Кога и кажав дека ми е дедо веднаш праша дали е жива баба ми. Ооохооо...... и реков жива е и тоа многу!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
„Џимовиот менаџер рече дека не може да го направи тоа, рече, но ова е добар Џимов пријател од Л.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кога го праша дали би сакал да направи филм со неа, тој рече: Секако, и дека знае сè за андерграунд филмовите и дека некогаш студирал режија и сето останато што оди со тоа, но тогаш одеднаш Нико се појави со еден холивудски актер Том Бејкер.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Навистина се вљуби во него.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Се вљуби во буквите и во зборовите и сега ти ќе го носиш и нивниот крст.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Оваа песна Сиве научи да ја свири и да ја пее кога се вљуби во Велика и му остана до живживоти единствена — омилена.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се сети и на Маре, тогаш најубавата матурантка на генерацијата, како се вљуби во еден млад мустаклија офицер, кој излегуваше на корзото во нова кноевска униформа и го носеше своето друштво на игранки во Офицерскиот дом.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тој можеше да ги има сите, освен мене; но тој се вљуби во мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тој беше згоден, силен, умен, надарен за уметност и полн со физичка издржливост; беше виртуоз и на перо, и на разбој; не знам зошто се вљуби во мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Знам дека не може да се мери ужасот на срамот со ужасот на губитокот,“ пишуваше, „но срамот мене секако би ме убил, а и на детето кое би го родила не би можела да му овозможам вистински живот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го зедов писмото – во него објаснуваше зошто го сторила она што го сторила: се вљубила во оженет офицер, останала трудна од него, тој ѝ рекол дека нема да се венча со неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имено, откако на писателот на контроверзната пиеса за љубовта со козата, му кажале дека на Балканот не е чудно човек да се вљуби во коза, овој ревнал од радост.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Рафаел бил вљубен во една таква куртизана, Форнарина.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Како “oneste signore” тие владееле со општеството, а на уметниците им служеле како модели.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Уште во осмолетка се вљуби во првиот комшија. Во истата зграда, на истиот кат, во различни влезови, ама балконите им беа еден покрај друг и ги делеа само два реда саксии со сардели... и голема разлика во години.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во неговиот 129 сон на праведник таа редовно го напаствува, затоа што е лудо вљубена во него.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Десетина години Сефардот ја чекаше раката на убавата братучеда. Најпосле се споија двете судбини.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се случи во неговото семејство, првата братучеда по мајчина линија Лејла, дамна замината во Цариград, да се вљуби во еден муслиманизиран Евреин (дмне), припадник на еврејските Сефарди.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој се вљубува во неа, ја запросува, а таа, од благодарност прифаќа да се омажи со него.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Директорката, ветеринар, ми вели: Гледај, тој се вљуби во тебе на прв поглед!
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
На прв поглед се вљуби во Њујорк.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Вљубени во бреговите и плажите, ртовите и гребените, карпите, полуостровите и линиите на брегот, тргнавме последниот ден од рамазанот, откако успеав да го совладам егзотичниот менувач на реното, низ буганвилии и низ заслепувачката сончева светлина источно од Тангер кон карпите на ртот Спартел, кадешто Гибралтарскиот теснец се сретнува со Атлантскиот океан, а од таму покрај брегот кон југ низ со риба богатиот Асилах до од пат тргнатиот крајбрежен парк наречен Дипломатска шума, кадешто застанавме за да пливаме.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
„Вие не сакате Јана да се вљубува во друг” реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Не го кажувате тоа од срце. Или, како што обично велиме, не го зборувате она што го мислите!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ѝ зборуваше за некоја имагинарна личност, лудо вљубена во некоја девојка, притоа ги набројуваше доживувањата на тој несфатен несреќник; отворено ја страдаше својата болка а заклучокот што го беше изрекол се чинеше фасцинантен: Требало секогаш да сочувствуваме со лудо вљубените.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во секого се вљубува, секој се вљубува во неа, а кога ќе се стемни ништо друго не и останува туку да ја гушне перницата и да си заспие сама и осамена.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А то­гаш таа се вљуби во него.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во тоа време бил сту­дент на Лондонскиот економски факултет; чистеше станови да има за школарина.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Ова е праисторија, бидејќи тогаш никој во Америка не знаеше за Стоунси.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Глас: Во пазувите на Ефес прапотомокот на Херакле по име Филип Македонецот по потекло од Карановата кралска лоза ја побара раката на Олимпија од братот ѝ Аримба зашто беше се вљубил во таа девојка без родители, прапотомок на Ахила, од Неоптоломеевата кралска лоза. Ахил пак беше син на кралот Пелеј.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Мажот ми се вљуби во некого од нив и ме остави сама со децата.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Кога се врати неколку месеци подоцна, се испостави дека ја загубил моќта на говор.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сообраќајна несреќа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Слушаше радио.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)