втоне (гл.) - во (предл.)

Квечерината фати да втонува во ноќ без месечина.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Тој го крена погледот кон наштрбените рабови на тврдината, втоната во разбрануваната светлина.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сопственикот на немирните раце лежи ничкум, неговата небричена брада втонува во ископаната земја и усните ја допираат нејзината студенина и мирис на нешто гнило му се вовлекува во дробовите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)