втаса (гл.) - во (предл.)

Јавнаа сите по едно, а Стојан ги поткачи пред себе и уште пред зори втаса во Старавина со ослободената Анѓа.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Кога втасав во населбата веќе беше населен со колонисти, туѓоземјани.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Само ќе втасавме во едно пристаниште а оттаму ќе нѐ испратеа на друго.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Кога втаса во дворот од неговата куќа, се изненади.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Еве, дури сега, пред портата на Саемот си го постави вистинското прашање: зошто неговата покана втаса во последен час?
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Ова го кажувам патем, само за да се знае.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)