И убаво свиреше Крсте, та штом го рече „тешкото“, и самиот Пере се фати на танецот и почна да се крши и врти како што се кршеше на сретсело кога правеше ќерамиди.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Такви ми се очите од раѓање, гледам низ твоите очи- не светеле секогаш така, го пушташ долгиот јазик за кратка зборовна мака: „има некој вишок овде” Очите ги вртиш како ролекостер кон прозорот, нема е миризбата на неугодноста и штетна; Јас заборавив одамна да одземам и сметам, а мислев 21-ви век беше, и небо, небо над целата раскостена земја.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)
Ако настанеше по тоа пречкање, тој знаеше да се врти како ѓавол.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Ма, дај Радо, не врти како дожд околу Крагуевац. Кажи ми што сакаш да ми кажеш. - Па кога веќе запнуваш, отворено те прашувам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Што пропушти да каже? прашуваа нервозно неговите зголемени, солзливи очи што се вртеа како тркала.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Во слаткарницата уште немаше никого, освен големиот вентилатор на таванот што веќе се вртеше како трокрилен пропелер на школски двокрилец.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ама продавачката се вртеше како чигра и постојано внимаваше на својот продажен простор.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Навистина не размислив...“ му беше многу непријатно.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Ајде, уште едно качување!“ извикав за да ја прекратам мачната ситуација. И се качувавме... качувавме... качувавме... до четвртиот кат.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)