ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Коњот го врзале в пондила, а него и детулето ги однеле во гостинската одаја.

По саботите идеа дома пазарџии од село, некои роднини или кој било познат, колку да го врзе во дворот магарето, да не плаќа динар на ан.

Затоа, ракатките тие ги врзуваат во полози, полозите во снопја, снопјето во крстици.

Нас орлите што ги лулавме летајќи кон сонцето не врзаа во темница.

Намерата што си ја имаше врзано во крпче просто го возбудуваше.

Е па! Е па, после ќе имале афера, па ќе имале, кога по дома немале ни афера ни дешавка за во тефтер да ја раскажат, како Мерил Стрип со оној Клинт кој не беше Бил и кој како фотограф откри толку сексипил во една средовечна жена облечена во фустан на копчање кој се носи само на пазар и коса врзана во коњски опаш.

И се обидов да седнам за една минута и да размислам. Ништо не успевав да смислам и да врзам во едно.

Ќе ми ја избричат главата и ќе ми ја врзат во штотуку одрана кожа од камила.

Мажите, што го носеа мртовецот, се менуваа постојано, а тој, Змејко, со торбичката со читанката и со таблицата преку рамо ги притискаше со раката кондилите и моливите да не тропкаат внатре и мислеше на тагата, мислеше на жалоста, ја носеше врзана во еден цврст јазел во грлото, го раскинуваше и него и му го сопенаше здивот, но мислеше како ли расчешнува таа кога оној, што го носат мажите, е твојот татко, да е скраја и далеку.

И за нив и за себе...  Доцна вечерта, некаде по девет часот, допирајќи се со лактите и одвреме-навреме, кога завлегуваа во мракот на сокакот и фаќајќи се дискретно за рака, Јехуда Давидовиќ ја допратуваше Алегра кон дома.

Таа дама што уште како млада косата почна да ја врзува во кох, живее во трисобниот стан оставен од татко ѝ, во стара зграда со сецесиска фасада на улицата „Адам Мицкиевич” во Варшава и се издржува од давање часови по флејта.

Оттаму се смее мојата сестра со искрена и добронамерна смеа, ако токму неа, не успеав да ја врзам во брачни врски, како ни себе си; за неа само еден Господ знае зошто, за себе знам: имав добар избраник, немав асална цасаментера, не бидува сам да си шадхан за себе.

Пелагија престана да ја негува Пелагија, не ѝ го негуваше лицето, не ѝ ја чешлаше косата, не ја капеше еднаш неделно во дрвеното корито среде одаја, туку еднаш месечно, фустаните ѝ ги врза во бовча а бовчата ја напика под одарот, убавото, мургаво тело ѝ го пикна во стари војнички пантолони, цврстите гради ѝ ги стегна со стишно плетена блуза, косата ѝ ја напика во црн каскет и од мома ја претвори во бербатен маж.

Одбраа и од другите што ги врзаа во тврдината: се на се тринаесет мажи и двете жени беа ноќеска во првите борбени редици.

А таа слика, таа глетка на трчање зад камионите, тој плач, таа болка, тие викања ми се вковаа во паметењето и сега споменот налетува, надоаѓа како бран, како рој, живнува, гори, жежи, се нижи збор со збор, вик со вик, плач со плач, солза со солза, издишка со издишка се врзува во синџир, се втиснува, стега, гмечи и боли...

Спиро не го доразбра значењето на судбоносните зборови што ги изрече Влаинката Паца, но таа се потруди тој да си врзе во крпче дека без одлагање треба да ја земе со себе и да ја однесе дома во Брезница за да му биде домаќинка во куќата и друшка во животот.

Во крвта ни една граница за сонцето Бадемите ги врзале во своите глуждови сите твои времиња.

Сѐ беше врзано во некаков проклет маѓепсан круг од кој тешко можеше да се ослободат секретарот, градоначалникот и сите други по ред.

Трубадурот пак си рече дека навистина налетал на мошне пријатно место.

Ако немаш ништо против, јас би го врзал во шталата“.

А и големиот оган ни се врза во главите.