Но, без разлика на сѐ, девојчињата врескаа во хистерија од задоволство, аплаудираа; една дури дотрча и ме бакна во образот, а Земанек стоеше веќе неколку мига со моторот под себе и зјапаше во мене како да го видел Свети Петар.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во миговите на покајувачка сите страдања врескаат во мене, во ранлива фаза се обидувам да ја прекинам тишината како потисната атомска енергија, но одмаздата не носи мир, ниту нов почеток.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Куклата – убавица врескаше во прегратките на Дедо Мраз.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Еј, ти, бела шумо, врескаше во себе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)