врати (гл.) - назад (прил.)

Ова величествено се ниша. „Хаба“ ти атакува на пулсот. Тоа е тотално утилитарно. Музиката не е поентата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Мојот хај што беше пред исчезнување, преплавувачки ми се враќа назад.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Учеството на странско лице во новоосновано и во постојно трговско друштво не е ограничено, освен ако со друг закон поинаку не е определено.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Трговското друштво со странско учество ги има сите права и обврски, како и ТД без странско учество – освен во случаите определени со закон (чл. 30, ЗТД).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако се спроведе стечај или ликвидација на ТД – по завршувањето на стечајната, односно на ликвидационата постапка, странското лице има право да си го врати назад внесениот непаричен влог под условите определени со закон.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Однадвор пак се чу силно чукање. - Пеки, пеки!45) Сега идам, ефенди! - викаше домаќинот и со брзи чекори слегуваше по скалите.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Очите му светнаа, лицето од задоволство му се разведри и тој рече: - Ајде, ајде, да сторам еден себап39)... да пуштам тебе, да не вратам назад.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- Разбирам, господине капетане! - одговори Гоце, поздрави и се врати назад во стројот на своето место.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
За тоа време тој беше казнуван неколкупати.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Однадвор се чу пак силно чукање и некој на турски извика: - Отвори, бре ќерата!43) - Потера од пет суварии!44) - тивко шепна домаќинот, побеле во лицето како крпа и се врати назад.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тој му нареди на клучарот да го пушти трговецот да влезе.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Оди ваму, оди; оди таму, оди; сврти лево, сврти; сврти десно, сврти; оууу, стој, застанува; врати назад, враќа.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И навистина не можеш да се вратиш назад и повторно да донесеш одлука за истата работа...
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Наздравивме, се напивме и се вративме назад во нашиот вагон.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Реков, дека е претесен хотелскиот простор и се случувало групи туристи од нашата земја, кои не обезбедиле престој во хотелите, да се вратат назад или да се сместат во некој друг полски град.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Електронската меморија може поефикасно да ја чува информацијата што е складирана во неа и полесно да ја враќа назад а самата информација може лесно да се пренесува од една меморија на друга.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Му се потчинував на тоа по повела на некој неминовен ритам заложен во моето раздвижено суштество, и ако само малку ја нарушев правилноста, поради расејаност или поради каква било моментна пречка, го чувствував тоа како непростима грешка, и ми идеше да се вратам назад да си ги приберам нишките на своето одење.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ќе им објасниме и веројатно нема да нѐ вратат назад и нема да ни речат како порано: „Вашата задача засега е во селото ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И на сите во одајата им стана јасно дека ќе го мрсат ортомчето, било јавно како Алекса, било тајно како Дончета, та еден ден излезе еден млад човек висок, со руса убава брадичка, пред сите со еден предлог: — Ќе нѐ каснат агите што ќе нѐ каснат; таа се виде, луѓе, ами ајде да побараме некое чаре.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Затоа секој десетар да си и собере луѓето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тие про'ржаа, процвикаа и се вратија назад кон булукот, а Турчинот го поведе дедот Јована кон чешмичето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Остави мајка, остави татко, жена и две деца и побегна со една ороспија дури во невратилово, но се утеши дека ете пак го „милуал господ", го вратил назад за да им се најде во секоја невоља.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Нека кршка, нека кршка, Неговиот правец е преку река, — им рече тој на јузбашиите и прати едно одделение да ги извести оние јузбашии, што беа по левиот брег на реката за да се приберат кон селата Вепрчани и Гудјаково и да го чекаат арамбашата Толета со неговата дружина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По оваа патрола, што го доведе овчарчето, Фазлибеј испрати заповед до потерните одделенија да не се враќаат назад додека не го истребат „тој трн". Потерите се растрчаа по цело Мариово да ја бараат Толевата чета од четири души.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Потоа дотераа еден „наивен" кираџија што носел ориз од Штип и Кочани, кој исто така не се вратил назад во одајата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште во Баово ги продаде и двата коња на поп Мишевци и Цоцот, слезе во Сабоцко, појаде, попи и по десетина дена се врати назад.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дедот Јован направи „ногу ви години ефендии", но место одговор од ефендиите, го пречекаа селаните.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Гледам дека некои од дојдените сакаат да се вратат назад и да нѐ остават сами да се бориме.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пците ги осетија стапките и потрчаа кон нив, но тие се затаија и пците се вратија назад, лаејќи на ветар.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Направил продор кон Пелопонез, но во 996 претпрпел тежок пораз и се вратил назад.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Како потврда на ова тој истакнува дека во текот на подготовките за размена на затворениците во октомври, само 33 германски затвореници од вкупно 400 изразиле подготвеност да се вратат назад кај Германците.160 За време на офанзивата можел непосредно да се запознае и со економската ситуација кога кн крајот на јуни поминувал низ Источна Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Но што е сега ова што го вознемирува и ненадејно враќа назад во минатото?!
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Есента не задоцни. Дојде дождлива, студена.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Долината го рашири тој ѕвонеж, го разнесе до ридовите и кориите, и пак го врати назад, ослабнат.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Баге помисли дека го враќаат назад во Идризово, за да се ослободи од затворот организирано.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сега неговите вилици почнаа повторно да работат, и пак, длабоко однатре, полуизџваканата и несварена храна почна да му се враќа назад од нездравите мисли и размислувања за нивните недоличности.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И дури кога очите му беа полни со солзи, застана на патеката и со љубопитна внатрешност ги присили солзите да се вратат назад.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Предзори ќе си ги оплакнат очите во морето и одново ќе се вратат назад во земја од големата земја да шетаат со тланикот од еден до друг крај на дворот.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Се вративме назад, со мисли скромни и убави слики на прекрасно Мавровско Езеро зеленосино, портокалови брегови од камења среберни со златни нишки, од тишина врева и ретки лица, вртипоп на брегот под камења тешки, и мирис на селски живот и смеа, недрата на Галичник, спокојно изведени.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Велеше, како и онаа вечер кога го загубивме, дека светот му изгледа страшно стар, и дека бојата на предметите и мирисите, како што минуваат годините – слабеат; дека има потреба да се врати назад, барем во детството; го гледав и забележував дека и двајцата тонеме постепено во некакво неодредено опуштање, дека разговараме за суштински нешта, иако изгледаше дека говориме безначајни работи.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Она што возбудуваше во целата таа работа (а јас подоцна го најдов во една француска книга на еден познат антрополог, што ја купив во Париз, при едно гостување на циркусот), е што партијата на Луција нѐ врати назад, на едно порано еволутивно општествено скалило: во добата на примитивните, со транс и еуфорија опседнати општества, таканаречени дар-мар општества, каде основни форми на општествената комуникација се маската и трансот; пред тоа живеевме во таканаречено општество со книговодство, во кои мимикријата, маскирањето и занесот исчезнуваат (затоа комунизмот беше помалку жив, одвратно немагичен и црно-бел по однос на општеството што го градеше партијата на Луција) и се повлекуваат пред компромисот меѓу наследството и способноста, кои се два основни фактора што ја определуваат иднината на единката во тие општества.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Утредента и јас ја напуштив болницата за да се вратам назад - во улицата, во куќата, во гимназијата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Се што е видливо се суши, неговата невидлива енергија ( душата) си ја зема небото, а видливото го голта земјата или водата во неа која, пак, преку испарување, сушење, го враќа назад на небото.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во камионот ми товарија триесет тешко ранети и право во Корча и веднаш се вратив назад.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Страшно беше да се вратам назад, но, уште пострашно да ја оставам беспомошната Ели во сѐ ова што паѓа, што се урива.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Велеше: „На враќање од Виена, мојот прапрапрадедо не го одбрал патот на Виа Игнатија, туку скршнал кон Овче Поле за да навтаса кон Едрене, па да фати кон Кападокија, а оттаму по пат што допрва ќе го открива да се врати назад во тивките пространства на Инд.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се вратив назад и отворив трета врата која ме изведе во некоја чудно осветлена, би рекол, морничава улица.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Звуците од стиховите, повеќе од сигурно, удриле во тие длабочини и со ехо, или ко што народот велит, со одѕун се вратиле назад, не остри и прободни туку обрабени и обли и ко такви стигнале до ушите, а сетне до душите и на нивните и на нашите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ги воскресна, ги оживеа и ги врати назад во Библијата, во благословената земја нивна, стокмена меѓу редовите на Светото писание, зашто на земјата немаше место за нив, зашто земјата им ја испоганиле лажните богоугодници, милениците на мракот и темнината.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Потем со трчање се вратив назад во хотелската соба, ја заклучив вратата и легнав да се одморам, не давајќи им можност на мислата и на чувствата, да ме налазат како мравки од чии полазии ќе страдав и ќе боледував.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ако се подигне сега прашањето за националноста на Македонците, тогаш ние ќе треба да се вратиме назад за 30 и повеќе години.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кога се врати назад Пикник ја читаше „Девојката од мочуриштето“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Знаеше дека не смее да се враќа назад кон селата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Единствено му остануваше да оди напред, нагоре.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
ЛУКОВ: (Се враќа назад до прозорецот.) ФЕЗЛИЕВ: Би требало некој да почне да печати - досадни весници.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
И никако не можев да се вратам назад во сопствената кожа иако убаво ја гледав како стои збрчкана тука во автобусот на само еден мрзлив дофат на раката.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И сигурно е веќе дека ни еднион ни другион нема да можат да се вратат назад за да си го земат пак она заборавеното.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Помисли уште оти би било редно од овој рид да се врати назад; помисли дека секој умен би се вратил сега, штом она ѕвере можело да изоди толку многу простор, а сепак, не се врати.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа го извлече од тоа бесно цапање и го врати назад на прозорецот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А кога го врати назад во собичката и кога виде дека ни сега не може да остане тука само со него, Змејко ја зеде пушката и просто истрча низ вратата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Во спротивно му пиша, ако не го предаде, повторно да му биде вратено назад.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секогаш кога поројот од мисли ќе ја вратеше назад низ времето, пред очите ѝ се појавуваше судникот со трозабецот во рацете, кој со рапав глас ѝ ја соопштуваше одлуката за гревот и товарот што требаше да го носи како казна.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Или ги заборави едно време, па сега, како она Леси што се враќа назад, гребеш на нивната врата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не издржа, се врати назад во кујната од каде што, на наше огромно задоволство, секој ден ни носеше нешто за јадење - зденки, мали мармалатчиња, месни нарезоци, конзерви со сардина... а тоа за нас тогаш беше...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Спахиите можеа да ги вратат назад, а можеше и да се случи тие што ќе си дојдат по нив да ги земат на подбишега дека од страв од Турците побегнале од полето.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Имено, таму било запишано дека Костадин Дамчески, Лазор Перуноски и Атанас Јанчески Цицко, брат му на Бошета Јанчески (животниот пат на Бошета, поради една изненадна околност, уште од истата ноќ зеде друга посока, го однесе далеку од Потковицата и никогаш уште еднаш не го врати назад) скриени во житјата на реченото место го издемниле Хаџи Ташку со дружината и кога овие им се доближиле на само педесетина метри истрелале сите тројца наеднаш во нив.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
По овие студови за само еден ден не можеле да отидат дури во Прилеп и да се вратат назад.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Може, после, кога стигна писмото од неа, Јанческите ќе смогнеа сили да си ја вратат назад, па сега, на кутрата, гробот ќе ѝ се знаеше.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Вака, споменот за неа и она што му се случи на Видана нејзин, во 1943-та, кога Потковицата беше завојувана од Бугарите, како мора ги притиска жителите на Потковицата, и застрашувачки ги опоменува момите - да не се лакомат по туѓинци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Царот бил умен и на момчињата што имале по шеснаесет години, колку што требало да има и неговиот син, им го поставувал истото прашање: - Колку богатство би сакале да имате?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Синот пак на чергарите кој бил кај царот, зборувал: „Да имам дрвца колку убави вретена би можел да направам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Летнал коњо една вечер со него и го однесло во бавчата од цареа ќерка, од помалата; чунки царот си имал три ќерки и сите три си имале по една бавча и во секоја бавча по еден бавчебанџија, да му 'и работит бавчите.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Туку на чудо останала, кога на место да је се отвори вратата, чула од дома си кравен глас: "Му - у - у!# - Мајка је навистина се сторила крава.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Си зел в раце едно дрво некастрено, како за стап, в раце да му се најдит, за од лошо да се брани и тргнал на угорното да одит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Види се, бре момче, од глаа до појас си позлатено и од појас до нозе сиот си стребрен, покри се да не се гледаш, оти така лошо ќе патиш - му рекол старио и се вратил назад.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Коа приближиле до градот од воденичарот, од еден саат скраја отрчала лиса в град и беше запалила едни пусти и ветви сараи, та беше се вратила назад и беше му рекла на царските луѓе: да се вратат назад, чунки му се запалиле конаците на Тумбурли - бега.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Се враќа назад и му веле: - Ја го, нека спие!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Цар Александар си избега сиромавиот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Мара ошла у комшиите, прела, прела вес ден, туку не можела да 'и испреит свите к'дели, та вратила назад колко шчо је останале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И отамка летат и дошле на ректа Илини.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И царевото новороденче било машко, но немало каде да се вратат назад...
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сопрво беше напраил еден крс на едно дрво од некое суо дрвце за да го познаат местото, чунки ќе одел као внатре во адата за да види што има и што нема, да ако нема некоја трага од чоека, пак сакал да се врати назад, кај изворот, за да поживеит тамо со јемишот што бил на дрвата.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И тој моча, а јас се мислам, што да правам за потаму. Како да се вратам назад.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Барем со него ќе имам оправдување за да се вратам назад. Тргнувам, ама и маската ме гледа ко човек.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Едно време ќе ми проговори: - Остави ме барем да се измочам, ми вели, мочта ми ја врати назад.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знаеме како да се вратиме назад. Оди, оди пак на исто дојди. На исто место си се вратил.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Којзнае и нему како му е, ќе си речам, и ќе се вратам назад.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
„Веднаш ќе се вратам назад“, помислувам, небаре коњите ме повикуваат да тргнеме, но сепак ѝ дозволувам на сестрата, која мисли дека сум зашеметен од топлината, да ми ја слече бундата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ме фаќа страв, ми татара снагата и колениците, црмнуваат струи низ дамарите и не ме стигнува прашањето што го насетувам: Зошто сме олку сами!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се повлекувам уште повеќе во аголот, го повлекувам потегот, може ли се да вратам назад, си велам, велам на глас, а го слушам ехото, екотот на забрзаната цивилизација што сложно ми вели: Не! Нема назад!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се потврдува тоа што веќе го знам: младичот е здрав, само има слаба циркулација; грижливата мајка го препила со црно кафе, но младичот е здрав, и најдобро би било со еден удар да го истераат од кревет.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Наоѓајќи дека таа градба е подигната на древната германска земја и во едно сосем германско доба, дознавајќи, освен тоа, дека името на архитектот што можеше да се прочита на еден скромен гроб по звукот и по потеклото е германско, во своето одушевување со тоа уметничко дело преземав потфат да го променам злогласното готско име кое дотогаш беше симбол за тој тип архитектура, и да ја наречам германска, да ја вратам назад на своја земја“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Таман ќе се решам дека е добар едниот, наидувам на препрека која ме враќа назад.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ме доведува до некоја точка, некој можен одговор, и потоа пак ме враќа назад.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Се ставам онаму каде еднаш ќе имаш можност, да се вратиш назад, и сѐ да почнеме од почеток...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Ги одведоа далеку, преку едно ритче, сакаа што подалеку да заминат за воловите да не можат да се вратат назад.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Моравме малку да подзастанеме пред да го поминеме џадето и потоа меѓу германската стража се вративме назад.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Јас повеќе се влечкав седната, беше многу стрмно, кога слушнав како чичко ми вика: Бошко, Мила нека се врати назад и некако потоа за час го снема.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во Витачево секогаш имало волци, па се вратил назад со сестра ми и коњот.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Да се знае и да не се знае, да бидеш свесен за целата вистина и да кажуваш внимателно исконструирани лаги, да имаш истовремено две мислења кои меѓусебно се исклучуваат, да знаеш дека се контрадикторни и да веруваш и во двете; да употребуваш логика против логиката; да ја отфрлаш моралноста и истовремено да полагаш право на неа, да веруваш дека демократијата е невозможна и дека Партијата е чувар на демократијата; да заборавиш сѐ што е потребно да се заборави, потоа сето тоа повторно да го вратиш назад во сеќавањето кога е потребно, а потоа брзо повторно да го заборавиш: и над сѐ, да го примениш истиот процес над самиот процес.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Штотуку се беше вратил назад на првата глава, кога ги слушна чекорите на Џулија по скалите и стана од фотелјата за да ја пречека.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дури и она белузлаво зрнце прав врз корицата на неговиот дневник, тие внимателно го вратиле назад.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тие беа трупови што чекаа да бидат вратени назад во гробовите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа редовно ме враќа назад, токму така.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Го обзеде желба не толку да се оддалечи од Џулија, колку да се врати назад во кафеаната „Кај костенот“, која никогаш не му изгледала толку привлечна како во тој момент.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога се врати назад, мајка му беше исчезнала.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Најпосле успеа да го натера нејзиното сеќавање да се врати назад, сѐ до нејасното присетување дека едно време непријател беше Истазија, а не Евразија.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се врати назад во дневната соба и седна покрај една мала масичка што стоеше лево од телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се врати назад во својот бокс, седна, го фрли парчето хартија немарно меѓу другите хартии на масата, ги стави очилата и го привлече говорпишувачот кон себе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Двајцата, стиснати еден во друг, како сенки се мушнаа меѓу двете бакалници на аголот на Корејска улица и чикмакот што завршуваше со висок ѕид од бетонски тули, и брзо се вратија назад, разделувајќи се со обострано тапкање по рамената.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ханка ја повлече завесата од двете страни на прозорецот, потоа ја заврза со сиџимот што се спушташе по средината на кутијата од дрвениот механизам и ја зацврсти на задниот дел од креветот, за да не се враќа назад (колку ли пати го проколнуваше тој расипан механизам во кутијата на горниот дел од прозорецот!) Седна на креветот и запали цигара.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Човекот тргнува по патот, прави десетина чекори и се враќа назад, сосема бавно чекори и застанува за да ги спои во едно влегувањето и излегувањето од ова парче изделено од светот, а тоа очигледно тешко му оди и пак седнува на клупата гледајќи во долгиот пат обрастен од двете страни со перуники, џунџулиња и шебој.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ги сакаше Бошко јорганџиите, и стоеше пред нивните дуќани залапано, додека тие го дрндаа памукот пред негови очи, ја сакаше папуџиската чаршија каде што на шега му дозволуваа да обуе лева папуча на десна нога: во кујунџиската чаршија со големи стреи и кепенци, каде што златото и среброто блештеа и го заслепуваа, се смееше будалесто: но најмногу од сѐ го сакаше безистенот, чист и среден, со мириси на ѓулсуи и темјан, каде што по калдрмата пред дуќаните не се растураа распарани опинци, парчина тенеќе или шајки, и каде што можеше да влезе од една врата а да излезе од друга, и пак од таа што излегол да се врати назад.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Само зборот како куршум во времето што пука ни монсуните не можат да го вратат назад...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Доцна е било што да се враќа назад...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Проучувајќи го, забележа дека таа појава се јавува под дејство на надворешни дразби: кога ќе чуе во сон дека реката му бучи, станува и оди на реката: влегува во неа да се капи; при допирот со водата, се буди, се исплашува и се враќа назад в кревет; понекогаш ќога ќе го чуе кучето да лае, станува, го одврзува и шета со него; кога чкрта прозорецот од ветер, му се чини дека е на лулашка и се ниша на креветот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Му вели да стане да се напие вода и да се врати назад во креветот продолжувајќи да спие.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Откако ќе испрошета каде што го влечат дразбите, се враќа назад.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
– Од два-три дена, најмногу пет, повеќе без вода не можат да живеат, па камили да се сторат – и се вратија назад во Старавина да го чекаат дејството од денешното лукавство, оставајќи тројца од војниците да стражарат да не ја пушти некој водата по каналот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
– Туку, ајде доста – се обрна кон забитот и беговите – терајте ги во апсаната и само по еднаш леб и вода на ден – и се врати назад во својата канцеларија со Јунуса, Рифата и буљукбашијата да ги распраша понатака како ги совлада, како толку бргу, кој им помогна и друго.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Избезумени, тие што беа на него се обидоа да се вратат назад или напред да скокнат на сушата, но тоа беше доцна, та заедно со него падна во виорот и бучната вода и ги понесе надолу, не слушајќи ги нивните молби, клетви и пцости на адреса на сите ѓаури.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Ги продаде кравите, но магарето го позадржа. Не му се даваше за триесет аспри и реши да го врати назад.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Се враќа назад смирена од топлото сонце, од слабото ветре, од јасното, сино небо.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кога се врати назад кажа дека е преку полноќ.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Гури Порадеци ништо не виде зашто веднаш се зафати со маскирањето на чунот со кој требаше, вечерта, тајно да се врати назад.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Одеа цел ден по трагите нејзини, кои некаде се гледаа, а некаде се губеа, дојдоа до албанската граница, до местото каде што префрлила во Албанија и се вратија назад. Утредента не отидоа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во трлото манастирските овчари ги сортираат, ги бележат со црвена боја по челата; обележаните се тргаат настрана за колење; тие како да претчувствуваат блеат, врескаат; се случува некое од бележаните јагниња да се спаси ако пред колењето овчарите увидат дека може да биде расно и ги враќаат назад кај другите јагниња оставени за приплод; спасеното јагне сè уште блее од страв; блеат и другите јагниња исплашени од неговата црвена боја, од неговиот смртен знак на челото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Партизаните се вратија назад и продолжија да ги чистат пушките.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Трајче се врати назад. Брзо набра уште една страна дрва.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Со ноже го распараа конецот од самарчето, го ставија внатре писмото, набрзина го сошија, и, како ништо да не било, се вратија назад и седнаа на буката.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Неколку камиони пробрчеа и се вратија назад. - Значи, Германците се вратија, - заклучи Трајче.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тале одговори на писмото, го кладе и го соши во Самарчето и Трајче се врати назад.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Со прво беше направил еден крст на едно дрво, од некое суво дрвце, за да го познава местото, чунки ќе одел како внатре во адата, за да види што има и што нема, да ако нема некоја трага од човека, пак сакал да се врати назад кај изворот за да поживее тамо со емишот што бил на дрвата.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Нека бидат делливи, да не би да се вратат назад и да станат повторно она што биле: едно, цело, совршено солило андрогино море- копно...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
МАЛИОТ: Го враќа назад.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Тој ѝ помогна да ги внесе столиците под тремот, ја седна таму и се врати назад за да ги стави рацете на управувачот од косачката.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Сурово е да ја разбуди, а мора да замине, за неколку часа лета за Варшава, а веќе утре се враќа назад, во својата јужна татковина.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Се упатив по пистата, кон авионот, со насмевка.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Се исплаши татко му и повторно се врати назад во Германија.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Со денови Полин се мачеше да ги фати, да ги врати назад во кафезот, но сè беше попусто; успеа да фати само неколку, а дугите се распрснаа која кај знаеше по куќите, по плевните, по дрвјата, решени да не се враќаат назад во кафезот, а некои ја фатија шумата и заживееја див живот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Графоцентризмот во овој контекст речиси личи на Драјфусовото протерување на Ѓаволовиот остров, а Дерида како Емил Зола кој него го враќа назад.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На самиот среќен крај на приказната, во која и ние сме поканети да одиграме извесна улога, дискриминацијата ќе престане а правдата ќе претежне.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа само би ја заменило старата хиерархиска дихотомија со една нова, а нееднаквоста би опстанала.14 Неговата визија е таква што не прифаќа нееднаквости.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Вкусот на тоа нешто ме чека на крајот на тунелот, а незнам дали ќе најдам сила да го изодам патот кој постојано ме враќа назад.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Времето се лизга низ моите нежни години, а се плашам од минатото, од просторот и времето застанати во еден миг, а секој миг претворен во слика насликана на платното на очајот која секоја вечер ме враќа на местото на злочинот, обоено со агонијата на немоќта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Половината елени испопаѓаа, а другите половина ледот ги врати назад, додека санките отидоа цик–цак линија.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Лидер. (Ја враќа назад.) Влечеш назад, мрачна реакцијо!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Нема да му биде јасно како залутал во оваа пустелија, ќе ги собере парталите и ќе се врати назад.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ја нарами пушката, силно истри дланка од дланка, дувна во шепите неколкупати, зачекори до стеблото, се врати назад, се подигна на прсти и се обиде да погледне преку високиот намет.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мече веднаш тргна по него, надевајќи се дека сега ќе може да му каже за своето решение да се врати назад.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Се сети и потрча по нив. Ги фатија за мишки, ги враќаат назад на правиот пат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Зашто прво нешто како бум- бум им се чу, а тоа да ти биде дека тие се враќаат назад на фронтот, еве сега ноќе, што можат кога така им е напишано ама барем да се поздрават.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Братучедите се вратија назад на сламата зачудени од исто прашање што не умееја како да го искажат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Помина неколку дена во опасна неизвесност иако веруваше дека со сила ќе го вратат назад во Југославија.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Од оние што поминуваа под неговиот брич некој се излајал дека си има нешто закопано за ако дојде ред да се враќа назад без и да помисли дека овој што го слуша тоа може да го стори уште веднаш!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
7. По четири месеци, ми пишаа пак да се вратам назад, преку граница. „Потребна си ни, ми велат, секој кадар ни е потребен.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Филип Хаџиевски го изми казанот, го крена на рамо и се врати назад.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тие со трчање ќе се вратат назад викајќи: идат и жив глас носат!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И израснал толку голем да може да изгради силна ракета, да седне во неа, да летне до Месечината и да се врати назад.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)