- Сега сум јас со бели фигури, - му го впери прстот во градите на Живко, а Живко се издиша како гума без ѕивана.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Свртувајќи се кон мене, го впери прстот и рече: Ако има чувство треба да има и грижа на совест за ова нешто...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)