Фоајето беше исполнето со викотници, кои доаѓаа низ една врата во дното, која беше ширум отворена и на која беше испишано, дека тука можат да влезат само луѓе на берзата - берзијанерите.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Чушопек! Така го нарековме според функцијата. Печење пиперки, односно пиперка, зошто во дупчето можеше да влезе само една, поединечно.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во капеличката можеше да влезе само една особа, таа беше можеби со димензии некаде метар на метар.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)