влегува (гл.) - татко (имн.)

Слуша, влегува татко му, ама нејќе да ги отвори очите... нејќе да си го прекрати будното сонување, блажно задоволство, престојување во тој, само негов, пејсаж - со мирис на мајчина душичка... до свеста му се пробива шепотен разговор: „Од жештинава двајцата заспале.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Неочекувано, надворешната врата се отвора и влегува татко ми: - Што правите вие двете мои нај-женски? – доаѓа право кон нас и ни се меша во прегратките. – Се галите, а?!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)