викне (гл.) - коњ (имн.)

Неколку дни со ред што ја гледало момчето цареа ќерка да стоит на пенџере и да се пулит во бавчата и момчето ја гледало от кокошарникот и си рекло со умот да го викни коњот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откоа доиграло момчето со коњо, го испушти и си влезе в кокошарник да си спиет.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)