викне (гл.) - тој (зам.)

- Слушај ја наредбата! - викна тој. - Лопата в рака и копај додека ја истече водата!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
„Војниче!“ викна тој по него. Едо се сврте не помислувајќи дека милиционерот го вика него.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дете си, Кире, а тие што те облекле во овие алишта се луди! - викна тој. - Луди се!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Стојане, викна тој - донеси малку книже и мастило. Крчмарот донесе.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Пукањето што го чувте,“ викна тој, „не беше против вас, ниту против вашиот покојник.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Авиони!!! - викна тој, повтори и го снема во бункерот.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ние се повлековме во шумата и ноќе се вративме во поранешниот логор, оној до Горица.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)