викне (гл.) - таа (зам.)

- Рангеле! - викна таа, ама никој не се одзва. - Сигурно спие!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Еј, - викна таа тихо отстрана и одеднаш излегува на чистинката пред него.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ме викна таа мене настрана и ми вели: „Дине“, ми вели, „ние во касата имаме 21.250 динари кусок. Што да правиме?“ ми вели. „Кажувај чаре!“ ми вели.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се извиши во ноќта како проклетство, како некоја негова глад, како тагување заради таа прогонетост, таа осаменост, беше една потиснатост, во која остануваше секогаш на дното, ја поднесуваше без секакво дробење, а сега си ја викна таа своја безизлез, тоа свое беспаќе пред уште едно стемнување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кучките сестри беше 'и викнала таа ѓоа да ѝ поможат за раѓачката, да ѝ сторат измет, и наместо измет пакос ѝ сториле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ја грабнаа сирота невеста на правина и ја врлија во темни зандани.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- О! - викна таа. - Зарем заврши?
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Не почнува Комисијата од утре да оди по куќи и да ги оценува? - тетка ми Марија беше упорна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)