вика (гл.) - ти (зам.)

– Добро, добро – рече везирот – ќе ја расправиме таа работа нели дојдовте овдека, но... како се викаш ти, мори ѓаурко? – ѝ се обрна Мехмед на Анѓа и ѝ се наднесе над главата.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Клисарот Нестор им велеше: - Нека биде како ќе биде... Само да не дојде до полошо... - Зарем полошо од ова...? - му викаа тие.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
„Како се викаш?“ праша Винстон. „Џулија. Јас знам како се викаш ти. Винстон... Винстон Смит“. „Од каде знаеш?“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)