вели (гл.) - ова (зам.)

Додека го вели ова неговите очи се посветли и веќе не замижуваат. Или само ми се причинува.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зошто го велам ова? Токму затоа зашто таа тромеѓа воопшто не постои.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Од инает го велиш ова – ми забележа Дуда. – Сешто говориш од инает.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нели, чудна шега на оној што ми шепотеше во увото?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)