варди (гл.) - се (зам.)

— Варди се, чедо, варди се, убава на мајка!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Наспроти привидот, оваа смрт на книгата несомнено ја навестува (на извесен начин, отсекогаш) само смртта на зборот (на еден самонаречен полн збор) и новата промена во историјата на писмото, во историјата како писмо. 52 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа го навестува на дистанца од неколку столетија; треба да се смета токму врз таа скала, вардејќи се од тоа да се занемари квалитетот на едно мошне разнородно историско траење: неговото забрзување и неговата квалитативна смисла се такви што е можно, исто така, да се излажеме дека мудро проценуваме следејќи ги минатите ритми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Доколку не се обидеме да ја оправдаме, ќе попуштиме пред движењето на инфлација на кое пред малку укажавме, и кое исто така го зафаќа и зборот “писмо”, и тоа не случајно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Лисицата веќе и не се обиде да ја следи до очи брборливата страчка во лисјата на првото дрво; го подвитка опашот и се спушти низ долчето, гладна но претпазлива во прастариот див закон на шумата - демни ги послабите, варди се од појаките.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Деветта. Нели ти е многу?“ „Тоа страшно ли те занима? Плаќам...“ „Знам, варди се.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
— Жената не може без човек, вели, речено е да не може без човек, ама... варди се, мајче, вардете се, ми вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вардете се. Никој нема да ве варди. Ќе биде добро. Белки не сме фрлале камења по господ. (Умира.) (Тишина. Пауза.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Мојата Мајка, небаре со преземениот татков глас, ми ги даваше последните совети со нејзиниот мајчин јазик на тишината: Варди се сине, насекаде демнат опасности!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Лисицата веќе и не се обиде да ја следи со очи брборливата страчка во лисјата на првото дрво го подвитка опашот и се спушти низ долчето гладна но претпазлива во прастариот див закон на шумата - демни ги послабите, варди се од појаките.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Вардете се од болести и од непрокопсани војници.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)