вади (гл.) - шамиче (имн.)

Вади шамиче и го брише лицето.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Таа плаче, ја отвора чантичката од змиска кожа, вади шамиче и се брише.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Само... уште еден услов имам... (се преправа оти му е жал, вади шамивче и ги брише очите).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
КАТА: (се враќа липајќи од плачење и трча кон прозорецот, го отвора, вади шамиче и мрдајќи со него вика).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)