Лобо: Знаеш ли дека Биби еднаш ме бутна на рака?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Грета: А можеш ли да ме замислиш како водам љубов со џуџе?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Јаков Иконописец останал сам, врел и во оклоп на модрици, наеднаш безимен и бутнат на некое дно на кое само месото ја памети својата болка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И се заколнале дека ни на смртта не ќе ѝ се тргаат од пат.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Ти по сѐ посегнуваш. Ќе те убијам, ти се колнам.“ „Тикво зелена“, ме бутна на сламарникот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Си посегнал“, реков попусто тргајќи ги рацете од клештите на неговите прсти.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)