Треперливо блеснува и наеднаш пораснува, исфрла нагоре искри и го разбива мракот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Брилијантите од прстените блеснаа и ѝ го засенија погледот на Мискарица.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сѐ што ќе замисли пладнето ќе блесне и ќе се роди од залезот што бега со таа течна леќа.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Перса ја отвори куќата, ги лсна светилките, една блесна и врз масичето закачена високо во гранките на јаболкницата.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И тогаш грмна еден рафал напред и еден смок блесна и се испружи испокинат на патот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)