бил (гл.) - некогаш (прил.)

Тука е сѐ така, како што било некогаш. Најинтересни се влезовите.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во овој стар Солун, кој е ист како што бил некогаш, пред многу десетици години, во кој се водела старата трговија на ќепенци на тезги, се среќава еден куриозитет: трговија со отпадни делови на фрлени и катастрофаирани автомобили и тоа од секаков вид и речиси од сите светски марки.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
“ „Ако си бил некогаш нешто, сега си сенка.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Можеби само како дете, ако сум бил некогаш дете.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Настрана што е одлично место за војување. Сте биле некогаш таму?“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Жителите рисјани на селото Долнец, Б-ска каза, имаат дадено молба да им биде дозволено да изградат црква на местото на старата мала црква која од старост се уривала, а била некогаш градена на имотите на домаќините Тодор Цане и Спире Угрин, долга 24, широка 16 и висока 10 аршини.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Отпрвин застанав простум и преку провалијата, можев да го видам Долнец, или местото на коешто била некогаш населбата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сте биле некогаш во Јапонија и сте ги гледале Јапонците како работат?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ете тие две пилиња, синко си биле некогаш брат и сестра.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Човечиштето со лице на боголик рис живеело за она момче и го раснело со силата на своите сфаќања за животот, за јунаштвото, момчето не го сфаќало поинаку светот отколку што му го објаснувал заштитникот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И тие две стави, исто толку врзани во животот колку во смртта, се обидувале пак да бидат она што биле некогаш, младост и старост и најмногу живот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Си бил некогаш вљубен? - Не знам - излажав. - А сега? Не си? - Можеби не сум.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Многу биле лоши, разлаални; татко и мајка ич не ризале, многу 'и огорчуале и зер татко им бил многу лут, та беа колнале многу пати, ете зер ѓаол, натемаго, беше се погодил, чедо, некој лош саат, кога 'и колнала мајка му вака: „Синко Сиве, и ти, ќерко Чуле!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ето, тие две пилиња, синко, си биле некогаш брат и сестра.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)