бил (гл.) - чуден (прид.)

Инспекторите кога го прашале гостилничарот Трифо Саздов како дошол до сите овие сознанија и што му значи оној збор, дека и прашањата му биле чудни, гостилничарот одговорил дека тоа значи оти биле необични.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И не само лицето - и гласот му бил чуден, со подмолно длабок звук во нејасно развлечените зборови. Не го разбрале.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа следеше изјава на Зоран Илиевски – Зоц, Зоче, Зоро и така натаму, кој ломотеше три и пол минути за да ја постигне поентата според која Александар уште од неговото доаѓање во секретаријатот бил чуден, со никој не се дружел и често мирисал на ракија.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Измореното лице му било соодветно со бечвите составени од секакви крпеници.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бил чуден, го ставал огледалото на масата и додека џвакал се огледувал.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)