бил (гл.) - стар (прид.)

Почнала да зборува. За еден час веќе биле стари пријатели, а за два, веќе заборавила дека неговите крилја, воопшто, постојат.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Кога е сиромав, треба да е млад за да може да работи да те рани, а кога му тропа ќесето не се гледа на тоа оти бил стар.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Кловнот не бил смешен. Лавот бил стар, изнемогнат, слеп.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И намерно не знаат како се викал, едни го крстат Григорие други Георгие, и намерно не знаат ни од кое колено на Акиноските бил, дали од првото што се доселило во Потковицата или од некои од подоцнежните (и покрај што настаните, видовме, укажуваат на првото, врзано е за првите доселеници Турци во Потковицата, конкретно за Арслан бег, но кога човек ќе му обрне внимание на тоа, тие, за да му дадат уште поголема зачуденост на сето ова, за да ја изедначат сета таа историја со божје претсказание, си плукаат во пазувите, крстејќи се бошотат нејасни зборови и избегнувајќи да одговорат или да го продолжат разговорот, итро и брзо ја менуваат темата) но бил стар, мошне стар, и праведник.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таму бил стариот Скупи, римскиот. Го разурнал земјотресот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)