бил (гл.) - премлад (прид.)

Како? Некако, ни на земја мртва ни на небо жива, со стрелушно зјапната безгласност на клунот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бил премлад да ја соголува во мислите како што ја соголувал во себе, ја кинел и ја апел Арсо Арнаутче пеколната богородица без рожба, златоликата Фиданка Кукникова. Бол, скреж на животот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Моите коски, раскажувал подоцна, биле премлади да се распаднат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не, мислел, не е глува и не е нема, мајка ѝ само сакаше да ја спаси од бегот и од неговите измеќари.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)