бил (гл.) - мртов (прид.)

Но, разумот не може да биде мртов, бидејќи без разум народот би бил мртов.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Бил мртов, сега е жив. „Тој ќе не надживее“, рече исплашено Борис Качар.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Знаеше дека операцијата и истрелите по него не беа сон но од криењето во урнатата куќа до средбата со црниот агент се протегаше темница без дно во која тој мора да бил мртов.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Како сето време да сум била мртва.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И Андреја Тарковски си отишол дома, ја викнал мајка си и ѝ рекол: Мајко мори, јас сум бил мртов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Фрли, дури кога успеа да дочека да го види тој огромен ѕвер, со онаа ужасна тврдоглава тупост во секое свое движење, со една таква тупа решеност, во тоа како беше насочена кон него, пред која како да не постоеше никаква можност за скршнување, за отстапување, со една тупост, со која таа би продолжила да иде право кон него и кога би била мртва, на тоа место, на педесетина чекори од него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
За жал узнав дека и татко ми бил мртов. Го убиле!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Рече дека сигурно си знаела и ти! Зошто го премолча ова?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или тој Боге од Бањи измислува? Зар сѐ ова што го вели е лага?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Боге од Бањи се обиде да ми објасни како се случило тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Знаеле, на обесвестениот видовник очите му биле мртви а кон обете слепоочници му се леела крв, зла како што рекле пред тоа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дури и кога Онисифор Мечкојад се исправил, тој останал да лежи на грб.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега сите што читаат весници знаат дека некој си полжав од арапско потекло цели четири години бил мртов експонат во еден лондонски музеј, па кога случајно го испрскале со вода почнал да го грицка картончето на кое бил поставен.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)