Убавината и грдотијата на душата е прашање со непретенциозност, вредно за дискусија.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ова би бил мојот совршен свет, достоен за една непоправливо романтична душа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Значи девојката со црните коси од предното седиште на автобусот била мојата Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тоа би бил мојот став и за теоријата на шемите.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И таму еден човек. Еден во вратот како бик, со едни ножишта како клади, зараснат во катран црна брада, се излежува во мојот мртовечки сандак што не бил сандак туку бил мојата смртна постела.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Зар бил мој овој немтурест свет?
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тие биле мои и сè уште се мои.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Така, глупавата јас конечно сватив кој бил мојот проблем.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Праша, со што сум се бавел? Какви биле моите врски со литературата? Спомна нешто за младоста.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ти си мис над мисовите, ама не си била моја среќа.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)