Значи, не бил закопан во гробот што изгледа самиот си го подготвил уште за животе, туку некаде на друго место.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Семејниот гроб пак, во кој биле закопани мајка му и татко му, беше под вода. Го спуштивме сандакот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Јас претпоставувам, сепак, дека можеби бил закопан на нивното семејно гробно место, но дека потоа, во истиот гроб, како што често и се прави, бил закопан некој од неговите потомци.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Значи, сепак, Никола Поцо не бил закопан во гробот што го подготвил за себе, туку бил „фрлен скраја...“
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Впрочем, Никола се сметал за ктитор, та бил сигурен дека ќе биде закопан до олтарот, каде што неколку години пред тоа бил закопан еден член од семејството Поцо, свештеникот Горѓија, “Георгиа Иереј“, кој бил во добри односи со Никола и кој свештеникувал кусо време, бидејќи се разболел и рано умрел.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Јас верувам“, рече Владе, „дека под она ’беше фрлен скраја...’, Нико Кочо мисли на тоа дека Никола не бил закопан според желбата и достоинството што самиот сметал дека го има, тоест во гробот што уште за животе самиот си го спремил до олтарот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)