На спиење ме тераше јадот што немав доволно пари за да заминам за Хавајските Острови за кои што слушав дека бил рајот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Совладувајќи го со куси но мускулести нозе вкопаниот камен на косите улички и водејчи го неразуздениот коњ Лебед, Татарот пеел задушено и ностагично за степи и широки пловни реки крај кои пасишта биле рај за коњите и за пчелите.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Само здравје и некоа паричка ако ви се згоди да си понесоте — овде бил рајот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)