Ама, гледате ли, какво магаре сум бил јас.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Не би бил јас, ако не прашав за даските живот што значат и нивната присутност во културната атмосфера во градовите.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Немир внесе пожарот во мојата душа, иако не гледав непосредно зошто би бил јас душевно вознемирен.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сум била јас и друг пат рекреативно дел од такви фотосесии.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Рече: - Леме, сине! Леме внученце, не ти велам збогум, не бил јас Иле Костадиноски ако не те вратам од тоа проклето место, - тоа го рече со таков глас што можеа да го чујат дури и тие што беа крај реката, како да сакаше тоа сите да го чујат.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)