Тоа не е случајно, Бредбери е автор на специфичен опус што и покрај жанровските обележја е неподатлив за било каква категоризација.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Без било какви отстапки, знаеле точно да го утврдат, со прецизно мерење, паѓањето на тој прв сончев зрак на две места.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Само чувствуваше како ја лулее нешто и носи над и вон сѐ што би можело да се опфати во било каква мисловна рамка.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Што ќе деконструираш? Освен себеси? Менталитетот? Балкански, било каков?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Таквата безобзирност, глупаци, таквите соголеност и бескрупулозност побрзо ќе ги одуваат вашите пашалаци од било каква критика, сфатете го тоа, кретени!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)