ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Едновремено биле формирани и пет оперативни зони и пет обласни комитети, а била донесена одлуката и за префрлање на ЦК на КПМ и ГШ на НОВ и ПО на Македонија на територијата на Западна Македонија.

Следен обид за ослободување од османлиската власт македонскиот народ направил со Брсјачката буна или уште наречена Демирхисарски заговор.

Кон крајот на 1915 бил формиран нов фронт на Балканот: Македонски (јужен) фронт.

Посебно внимание партиските и воените раководители од делот на Македонија под Бугарија посветувале на прашањето за разјаснување на македонското национално прашање и за македонското националноослободително движење во минатото.

За непосредно раководење со партизанските одреди, пролетта 1942 бил формиран и Оперативен штаб (како орган на Главниот штаб).

Во Швајцарија во 1898 бил формиран Македонски таен револуционерен комитет кој се залагал за целосна независност на Македонија и слобода на македонскиот народ.

Во Кавадарци била формирана комисија како месна власт во градот и месна вооружена полиција.

Во периодот од април до мај 1942 биле организирани јадрата на пет партизански одреди: Битолски, Скопски, Велешки, Прилепски и Крушевски, а до летото биле формирани уште четири одреди.

Во програмата на ЕАМ ништо не се предвидувало за идната положба на Македонците.

Врз основа на идеите прокламирани во Манифестот, во Виена во 1925 била формирана ВМРО (Об).

Таму биле стационирани англиски, француски и војници од англиските колонии, а било одлучено да биде префрлена и српската војска од островот Крф (130.000 војници).

Во зимата 1902 македонските студенти од Санкт Петерсбург, во Русија го формирале Македонското научно-литературно другарство кое се застапувало за целосна посебност и ослободување на Македонија.

Како реакција на ова, од страна на Србите во Македонија била формирана воено четничка организација која требало да се спротистави на четите на ВМРО.

Истиот бил формиран со решение на Македонското биро на КПГ за Леринско и Костурско, и посебниот партиски актив на Македонците во Воденско.

Постигнатите резултати, во овој период, пред сè, биле резултат на работата на ПК на КП за Македонија и Покраинскиот Воен штаб, кој во јуни 1942 прераснал во Главен штаб на Народноослободителната војска и партизански одреди на Македонија.

Во меѓувреме во близината на Кавадарци била стационирана српската Тимочка дивизија чија команда на почетокот соработувала со месната власт, а своето присуство го објаснувала како привремено.

Создадена е од Илинденската организација, од бившата Македонска федеративна организација и од Емигрантскиот комунистички сојуз.

Врз основа на таа одлука, од партизанските чети на Разлошко, во мај 1943 бил формиран Разлошкиот партизански одред “Јане Сандански”, кој во 1944 бил преименуван во партизански одред “Никола Парапунов”.

Со тоа им било дадено правото на Македонците да создаваат и посебни македонски партизански единици како и посебни партиски организации на Македонците во Воденско.

За одржување на редот и мирот во Македонија Кралството СХС ангажирало голем број војници, жандари, четници, граничари и други паравоени вооружени единици.

Ограноци на ВМРО (Об) биле формирани скоро во сите поголеми места во поделена Македонија.

Во 337 г.пне. на Конгресот на сите елинските градови-држави (освен Спарта) биле поставени темелите на македонската хегемонија врз елинските градови-држави; бил формиран сојуз, прокламиран општ мир, неприкосновеност на приватната сопственост, забрана за распределување на земјата и ослободување на робовите.

На 17 декември 1912 во Тиквешкиот округ со Указ била воспоставена српска полициска власт што почнала да функционира од 1 јануари 1913. Причини за востанието биле воспоставување на српската власт, отворањето на српски училишта и цркви, биле формирани нови општински управи, а кадар се доведувал од Србија.

Во мај-јуни 1880 година, била формирана привремена влада на Македонија „Единство“ која во март 1881, обнародила Манифест до сите Македонци и испратила протоколарно решение до рускиот цар.

По ова започнал теророт и денационализација и асимилација на македонското население во Тивешијата.

По првичното еволуирање во однос на македонското национално прашање, таа цврсто застанала на ставот дека Македонците се посебна нација.

Во 1943 , како резултат на преземените активности бил формиран и горноџумајскиот партизански одред “Никола Калапчиев”.

Во духот на признавањето на полни национални права на народите на Југославија, а со цел НОД во Македонија да се раководи од едно авторитетно национално партиско тело, во Скопје бил формиран ЦК на КП на Македонија кој на 19 март 1943 година, во Тетово ја одржал и својата прва седница.

Во почетокот на летото 1942 новоформираните одреди започнале засилена политичка и воена активност изразена во рушење на окупаторската власт, палење на општинските архиви, вооружени судири со окупаторската војска и полициските сили.

Во септември, на иницијатива на КПГ бил формиран Националноослободителниот фронт ЕАМ.

118 Втората македонска народноослободителна бригада била формирана на 20 декември 1943 година во с. Фуштани - делот на Македонија под Грција.

Заштитата на британските интереси во Кралството Југославија најде своја практична реализација со појавата на полковникот Дража Михајловиќ.21 Британските известителни служби и британската влада по окупацијата не располагале со податоци за состојбата на политичките сили во Југославија бидејќи нивната известителна служба била разбиена и пренесена во Истанбул и Анкара каде што бил формиран таен центар при кој се наоѓале голем број британски агенти со цел да се собираат информации за штабот на британските војски на Средниот Исток.

Гласник на ИНИ, година XXV, бр. 1, Скопје 1981, 125-126. 323 СНОФ во Костурско бил формиран од македонските комунисти-членови на грачката комунистичка партија на 20 октомври 1943 година.

По својата форма на формирање СОЕ претставувала хибрид формиран од повеќе одделни организации кои биле формирани за таа цел: од секција Д како дел од тајната известителна служба (Secret Intelligence Service-SIS), задолжена за изведување на саботажи и која била активна на Балканот пред 1941 година; МИР дел од воениот кабинет и Elektra House, задолжен за пропагандна активност.

Во самата Партија немаше повеќе многу луѓе чии идеи биле формирани пред Револуцијата.

Со тоа и формално бил формиран британско-американски сојуз во однос на политиката на Балканот, а посебно за југословенско-бугарските преговори.

Одделот за специјални операции (СО) во Лондон бил задолжен за преземање и раководење со саботажи, за помош на движењата на отпорот и на народноослободителните движења, како и за герилски акции на териториите окупирани од силите на Оската.

Во раководството на Словенскиот конгрес влегле д-р Осовски, како претседател, и Георги Пирински, како секретар.

Како главен центар на европскиот континент служел Лондон, а бил формиран при крајот на 1941 година, со цел да се олесни соработката меѓу сојузничките разузнавачки служби и да послужи како база за преземање шпионски активности и операции во Европа.

По конгресот во Москва, на 19 октомври 1941, во Детроит, од претставници на словенските организации бил формиран Словенски комитет, со задача да пристапи кон свикување општ словенски конгрес.

Во ситуација кога и САД застанале зад ставовите на Велика Британија, вториот секретар Адис инсистирал повторно да се реактивира барањето одговор од страна на Владата на Бугарија на прашањето од 26 јануари 1945 година во однос на преговорите за југословенско-бугарска федерација.